TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
|
RECENZJE | TEST płyty EVGA nForce 680i - bat na Intela? |
|
|
|
TEST płyty EVGA nForce 680i - bat na Intela? Autor: Lancer | Data: 03/01/07
| Najnowszy chip nForce 680i SLI to trzecie podejście NVIDII do intelowskiej platformy opartej na szynie AGTL+. Dwie wcześniej wydane rodziny układów - nForce serii 4 i 500 były najwyżej średnie. Te kierowane do entuzjastów produkty przy intelowskich układach i965/975 potrafiących znakomicie podkręcać procesor, nie wypadały zbyt ciekawie. I co prawda zielony gigant z SantaClara w swoich chipach jako jedyny oferował wsparcie dla kart graficznych działających w trybie SLI dla procesorów Conroe, to szybko zdał sobie sprawę, że bez dodatkowych atutów nie zawojuje rynku. Dodatkowo mający się pojawić układ AMD/ATI RD600, zgodnie z zapowiedziami wydajny i podkręcający się nie gorzej niż chipy Intela, mógł zepchnąć Nvidię na koniec rywalizacji o względy komputerowych maniaków.
Tak oto ledwie pięć miesięcy po premierze nForce serii 500 pojawia się trzecia generacja chipsetów NVIDII pod procesory Intela. Co ona wnosi na rynek układów logicznych, czym się charakteryzuje i jak wypada na tle chipów Intela? Przekonajmy się na podstawie analizy możliwości płyty głównej EVGA zbudowanej na nForce 680i SLI. Test płyty EVGA nForce 680i SLI - kliknij, aby przejść dalej
|
|
Chip nForce 680i SLI
Seria 600 składać się ma docelowo z trzech produktów. Najbardziej rozbudowany „enfors” to wykonany w technologii 90nm model 680i SLI. Dalej, poprzez nF 650i SLI dochodzimy do najprostszego modelu 650i Ultra. Ten pierwszy oferuje najwięcej funkcji, dwa pozostałe to jego okrojone wersje. Skupmy się właśnie na modelu 680i, ma on bowiem do zaoferowania najwięcej ciekawych cech i stanowi głównego rywala dla flagowych układów Intela - i975X oraz nadchodzącego AMD/ATI z chipem Xpress 3200 (RD600).
Układ NVIDII zbudowano w sposób tradycyjny. Wyraźny jest tu podział na mostek północny zawierający interfejsy procesora, pamięci i kart rozszerzeń. Mostek południowy odpowiada za komunikację z napędami, zawiera pozostałe interfejsy I/O.
Mostek północny, nazywany przez producenta SPP (System Platform Procesor) jest zmodyfikowaną wersją układu wcześniejszej generacji: nForce 590 SLI. SPP zawiera dwa, bodaj najważniejsze z wydajnościowego punktu widzenia kontrolery – procesora i pamięci. W przeciwieństwie do wszystkich innych dostępnych na rynku układów, nForce już teraz oficjalnie wspiera mające pojawić się w pierwszym kwartale 2007 roku procesory Conroe z FSB 1333MHz (333MHz QPB). Wcześniejsze układy generacji 4 i 5, podobnie jak intelowskie i965/975 pracują tylko z magistralą do 1066MHz (266MHz QPB). Co prawda w przypadku tych drugich, przyklejenie znaczka „1333MHz FSB ready” to tylko formalność, ale nForce 4 i 5xx miewały już kłopoty ze stabilnością po przekroczeniu zegara 300MHz QPB. Układ 680i powinien bez trudności przekraczać granice 400MHz - podobnie jak czyni to i975X, czy tym bardziej i965P. Nowy nForce wspiera więc wszystkie obecne dostępne procesory Intela na podstawkę LGA775: począwszy od Celeronów D, przez Pentium 4 i Pentium D, aż po obecne i nadchodzące procesory Core 2 Duo i Quadro.
Usprawnień w stosunku do wcześniejszych układów doczekał się kontroler pamięci. Wszystkie istniejące na rynku chipsety oferują oficjalnie wsparcie tylko dla układów DDR2 PC2-6400 (czyli 800MHz DDR). Co prawda faktycznie układy Intela potrafią taktować pamięć ponad 1000MHz DDR, ale to i tak mniej niż rozwiązanie NVIDII, której to układ obsługuje RAM taktowany zegarem ponad 1200MHz DDR! Kontroler „zielonych” posiada olbrzymią ilość dzielników FSB:RAM, pozwalając na dokładne dostrojenie częstotliwości pamięci RAM. Czasami niesłusznie mówi się wręcz o możliwości zmiany taktowania pamięci niezależnie od FSB z dokładnością do 1MHz. Dlaczego niesłusznie? O tym później...
Chipy NVIDII począwszy od serii nForce 5xx jako jedyne do tej pory oficjalnie też wspierają pamięci EPP (Enchanced Performance Profiles). Jest to rozszerzenie standardowego opisu parametrów pamięci SPD zgodnego ze specyfikacją JEDEC zawartego w kostce EEPROM o pojemności 256bitów. Informacje zgodne z SPD zajmowały nieznaczną tylko część tej pamięci. EPP (standard stworzony przez NVIDIĘ i Corsaira) wykorzystuje leżącą odłogiem powierzchnię do zapisania informacji o dodatkowe parametry pracy modułów RAM przy różnych zestawieniach timingów, częstotliwościach i napięciach przewidzianych przez producenta, a często daleko wykraczających ponad oficjalnie zatwierdzone przez JEDEC specyfikacje (najszybsze zatwierdzone oficjalnie pamięci to PC2-6400). EPP pozwala na szybką konfigurację pamięci RAM bez potrzeby ustawiana wszystkich parametrów ręcznie.
W związku z faktem, iż funkcję tą jako pierwsze obsługują topowe kontrolery NVIDII, pamięci zgodne ze standardem nazywane są marketingowo „SLI-ready”. Oczywiście z SLI wiele wspólnego to nie ma... Mimo teorii, w praktyce obsługą EPP pochwalić się może każdy inny chipset. Należy tylko odpowiednio zbudować BIOS. Najnowsza płyta Intela - D975XBX2 Bad Axe 2 również potrafi odczytać informacje zawarte w EPP i jest gotowa na obsługę modułów „SLI-ready”, mimo iż płyta wspiera tylko GPU zgodne z CrossFire ;)
Chipset wspiera dwukanałowe pamięci DDR2 w czterech bankach. Maksymalna wielkość pojedynczego modułu to 2GB.
Wyjątkową cechą chipów NVIDII nForce posiadających wbudowany kontroler pamięci (a więc nForce 1 i 2 pod procesory K7 i nForce 4, 5xx i 6xx pod platformę Intela) jest obecność technologii DASP (Dynamic Adaptive Speculative Preprocessor). To funkcja pre-odczytu zasadniczo podobna do tej, którą realizuje sam procesor. Jednostka analizuje zachowanie strumieni danych i przewiduje, które z nich będą potrzebne CPU, odczytując i umieszczając je odpowiednio wcześniej w pamięci, redukując tym samym możliwe do wystąpienia opóźnienia.
Komunikacja między mostkowa (pomiędzy mostkiem północnym i południowym) odbywa się za pośrednictwem szyny HyperTransport potrafiącej przesłać dwukierunkowo 8GB danych w ciągu sekundy.
Sam mostek południowy wyposażono w całą baterię różnych interfejsów i technologii niedostępnych u konkurencji, a mających stanowić o niepowtarzalności dzieła NVIDII. Niemniej jednak MCP (Media and Communication Processor) nForce 680i w rzeczywistości jest układem zbliżonym do konstrukcji znanej z nForce 590 SLI.
Kontroler napędów zarządza sześcioma kanałami SATA II i jednym portem PATA. Standardem dziś już jest obsługa kolejkowania poleceń (NCQ), a także możliwość tworzenia macierzy RAID w trybach 0, 1, 0+1, a także RAID 5. Układ dźwiękowy obecny w chipie jest zgodny z intelowskim standardem HDA „Azalia” (High Definition Audio). Interfejs USB w wersji 2.0 obsługuje 10 portów tego standardu. Układ sieciowy zarządza dwoma niezależnymi 1Gbitowymi kontrolerami. MCP odpowiedzialny jest też za obsługę do 5 tradycyjnych slotów PCI.
nForce 680i obsługuje 46 linii PCI Express w konfiguracji portów 16, 16, 8, 1, 1, 1, 1, 1, 1. Do dyspozycji są więc aż trzy szybkie łącza PCIe 16x/8x umożliwiające jednoczesne użycie dwóch kart korzystających z pełnej prędkości magistrali PCIe 16x i dodatkowej pracującej w porcie PCIe 8x. To podstawowa przewaga układu NVIDII nad chipami Intela i AMD/ATI, które wspierają jednocześnie najwyżej dwa złącza PCIe 8x, a chip RD600 dla trybu multiGPU pracuje z dwoma slotami PCIe 8x i trzecim PCIe 2x. Z czysto technicznego punktu widzenia linie w nF680i rozkładając się następująco:
- Mostek północny SPP posiada 18 linii PCI Express: 16 dla złącza PCIe 16x i dwie pojedyncze linie dla slotów PCIe 1x
- MCP zawiera 28 linii: 16 dla jednego złącza PCIe 16x, 8 dla jednego PCIe 8x i 4 pojedyncze PCIe 1x.
Układ 680i to jednak nie tylko same kontrolery, złącza i magistrale. Wymienione elementy wchodzą w skład całego systemu różnych technologii czyniących układ NVIDII czymś więcej, niż tylko odpowiednio uformowaną kupką krzemu.
nForce 680i dzięki kombinacji trzech szybkich portów PCIe w systemie 16x/16x/8x potrafi nie tylko wydajnie obsłużyć dwustronną komunikację między kartami graficznymi w trybie SLI z prędkością 8GB/s. Nie są to bowiem tylko fizyczne złącza PCIe 16x, ale logiczne tylko 8x jak w układach konkurencji. Oferują one pełną przepustowość niezależnie od użytej konfiguracji kart rozszerzeń. Oprócz tego mamy kolejny, trzeci slot, zgodny mechanicznie z PCIe 16x, ale pracujący de facto jako PCIe 8x. Zestawienie trzech szybkich portów PCI Express umożliwia tworzenie różnych konfiguracji:
- 2 karty graficzne w pracujące w trybie SLI + dodatkowa karta do obsługi fizyki
- 2 karty graficzne w SLI + dodatkowa karta graficzna umożliwiająca obsługę drugiego monitora (karty VGA w trybie SLI obraz rzucają tylko na jeden wyświetlacz)
- 3 niezależne karty graficzne wyświetlające jednocześnie obraz na 6 monitorach
Nowy chip odziedziczył po wcześniejszej serii 500 możliwość pracy z podkręconą szyną PCI Express. Technologia ta nazwana została LinkBoost. Po obsadzeniu slotów kartami graficznymi do pracy w trybie SLI podnoszone jest automatycznie taktowanie szyny PCIe 16x ze 100 do 125MHz. Ponieważ porty PCI Express biorą początek z dwu różnych mostków, to aby nie tworzyć wąskiego gardła między nimi, przyspiesza także szyna HyperTransport służąca do komunikacji między mostkowej – również o 25%, z 200 do 250MHz. Prędkość wymiany informacji między kartami wzrasta dzięki temu z 8 do 10GB/s.
Kontroler napędów obsługujący do 2 napędów z tradycyjnym złączem PATA i 6 SATA o przepustowości 3Gb/s z możliwością podłączenia urządzeń w locie - hot plug. Obecność 6 złącz szeregowego standardu SATA umożliwia utworzenie dwóch niezależnych macierzy RAID 0/5 lub jednej dużej, sześciodyskowej macierzy RAID 5. Rozwiązanie to nazwano MediaShield. Przydatna jest opcja nazwana RAID Morphing pozwalająca na zmianę trybu pracy macierzy bez obawy o utratę danych.
Ciekawe możliwości daje kontroler sieciowy. FirstPacket to technologia sprzętowego przyspieszania pakietyzacji protokołu TCP/IP, a którą nF 680i dziedziczy już tradycyjnie po swym poprzedniku – nF 590 SLI. Chipset potrafi przydzielić różnego poziomu priorytety dla pakietów przesyłanych przez aplikacje i przesyłać je w uporządkowanej kolejności. Przykładowo pakiety wysyłane przez program VoIP czy też grę sieciową będą miały wyższy priorytet niż te, które wysyła klient P2P. Kontroler minimalizuje w ten sposób możliwość wystąpienia ot choćby dużego pingu.
Drugą funkcją jest „DualNet with Teaming”. To swego rodzaju SLI działające na poziomie karty sieciowej. Podłączając komputer przez router dwoma kablami pod dwie gigabitowe karty sieciowe w jakie wyposażono chip 680i można uzyskać jedno łącze o przepustowości 2Gb/s. Znakomicie przyspiesza to prędkość działania sieci w przypadku, gdy na komputerze z płytą główną obsadzoną chipsetem NVIDII postawimy serwer, zwłaszcza że zerwanie połączenia przez jedną z kart nie oznacza awarii całego połączenia.
Opisany chip w wersji 680i to topowy układ. Dla mniej wymagających użytkowników NVIDIA przygotowała odchudzone wersje swego flagowego produktu oferujące nieco mniejszą funkcjonalność. Pozostali członkowie rodziny to układy nForce 650i SLI, 650i Ultra. Różnice między nimi prezentuje poniższa tabelka.
Na koniec porównanie naszego bohatera do układów konkurencji. Nie należy jednak zestawienia traktować do końca poważnie. Ot choćby specyfikacja dostępnych dla poszczególnych chipsetów poziomów taktowania FSB jest mocno umowna. Oficjalnie bowiem wszystkie wspierają tylko FSB 1066MHz (QDR). Marketing AMD/ATI i NVIDII jednak mówi, że ich układy Xpress 3200 i nForce 680i nie mają problemu z nadciągającymi procesorami z FSB 1333MHz. Z kolei z doświadczenia wiemy, iż mimo milczenia ze strony Intela układy i965/975 szynę 1333MHz też bez trudności wspierają. Podobnie sprawa ma się z pamięciami. Ot choćby i975X - oficjalnie w dniu premiery wspierał tylko układy DDR2-667. Po pojawieniu się procesorów Core 2 Duo specyfikację podciągnięto do DDR2-800. W praktyce jednak układ, podobnie jak i965P ma dzielniki umożliwiające taktowanie pamięci grubo ponad 1000MHz...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|