U producenta TP-Link oferta przenośnych routerów Wi-Fi wspierających LTE liczy obecnie trzech członków. Produkty te należą do kategorii MiFi, które z definicji określają bezprzewodowy router pracujący jako hotspot Wi-Fi. Najnowszym i obecnie najwyżej wycenionym (około 400zł) modelem jest TP-Link M7310 z obsługą technologii 4G LTE, zawierający m.in. intuicyjny wyświetlacz z dostępem do głównych funkcji, pracę w pasmach 2,4GHz lub 5GHz, baterię o pojemności 2000mAh działającą do 10 godzin oraz aplikację na smartfona do zarządzania MiFi. Sprawdzimy w recenzji jak M7310 wypadł w połączeniu z Aero2 i jakie osiągi LTE udało się z niego wycisnąć.
Specyfikacja
Na pierwszy ogień specyfikacja TP-Link M7310. Teoretycznie produkt jest w stanie umożliwić prędkość pobierania do 150Mb/s oraz prędkość wysyłania do 50Mb/s. Warto wspomnieć, że producent chwali się wsparciem LTE dla trybów FDD (Frequency Division Duplex) i TDD (Time Division Duplex). Nie wspiera kart micorSD większych niż 32GB, to warto mieć na uwadze oraz obsługuje do 10 połączeń bezprzewodowych jednocześnie. Producent deklaruje możliwość działania hotspota w zakresie temperatur od 0°C do 35°C a więc w mroźnej aurze urządzenie może odmówić posłuszeństwa. Warto wspomnieć o niskiej wadze urządzenia, jedyne 200g.
Pora spojrzeć na sam produkt. Obudowa wykonana została z dobrej jakości plastiku, w większości matowego oraz w części środkowej z błyszczącego, który ma tendencję do łapania odcisków palców. W tego typu urządzeniach - czyli przenośnych routerów, obudowa musi być odporna na zarysowania i upadki, gdyż w większości czasu będziemy z nią podróżować, a MiFi w tym czasie może przeżyć wiele upadków i być narażone na kontakt z innymi przedmiotami np. w plecaku czy torbie będzie narażone na takie działania. Obłe kształty i brak jakichkolwiek ostrych krawędzi (może poza wtykiem microUSB) dają przyjemny kontakt podczas trzymania i operowania produktem w dłoni. Na froncie obudowy znajdziemy po bokach dwa przyciski do sterowania urządzeniem, po za tym po zewnętrznej części jest tylko wtyk microUSB do ładowania urządzenia i połączenia z komputerem.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
W środku Mi-Fi
Na jednym z boków znajdziemy małą szparkę, która umożliwia bardzo swobodne zdjęcie tylnej części obudowy, może aż zbyt swobodne, ale lepsze to niż czasem mozolne siłowanie się ze zdjęciem obudowy. Mimo tego, pokrywa obudowy nie ma tendencji do samoistnego odpadania. Chyba że MiFi upadnie, wówczas może sama wyskoczyć. Pod pokrywą znajdziemy takie informacje oraz elementy jak:
- dane dotyczące predefiniowanych ustawień Wi-Fi w naszym urządzeniu
- przycisk reset, który umożliwia przywrócenie defaultowych ustawień producenta
- wyjmowalną baterię o pojemności 2000mAh
- informacje o adresie tplinkmifi.net z hasłem "admin", którym możemy się logować do urządzenia
- dwa sloty: jeden na kartę Micro SIM oraz jeden na kartę Micro SD (max 32GB)
Pierwsze uruchomienie
Po włożeniu karty SIM i opcjonalnie Micro SD możemy włączyć urządzenie. Czasy włączenia i wyłączenia, jak również przegląd funkcji ekranowych można przejęczeć na krótkim filmie zamieszczonym poniżej. Kolorowy wyświetlacz jest względnie czytelny, pokazuje m.in. ilość pobranych danych oraz aktualną prędkość pobierania/wysyłania danych. Dodajmy od razu, że urządzenie pracuje tylko w języku angielskim, dotyczy to komunikatów na wyświetlaczu, interfejsu przez WWW oraz aplikacji na smartfony. Ikonki u góry ekranu informują nas ile jest podłączonych urządzeń do MiFi, aktualny zasięg komórkowy, rodzaj transmisji (4G/3G), ilość wiadomości SMS oraz poziom naładowania baterii. Z poziomu samego urządzenia można wykonać kilka czynności przy pomocy przycisków i wyświetlacza 1,44 cala TFT:
- podejrzeć aktualną nazwę sieci Wi-Fi (SSID) oraz jej hasło
- włączyć/wyłączyć oszczędzanie energii
- zainicjować połączenie WPS
- zmienić częstotliwość Wi-Fi (2.4 i 5GHz), zmiana odbywa się w kilka sekund
- zmienić tryb transmisji sieci : tylko 4G, preferowane 4G lub tylko 3G
- włączenie/wyłącznie roamingu
- pobranie aplikacji tpMiFi poprzez kod QR na Android i iOS
Konfiguracja przez WWW
Po uruchomieniu urządzenia można rozpocząć konfigurację poprzez komputer i przeglądarkę WWW. Logujemy się do Wi-Fi urządzenia korzystając z danych podanych przez producenta z tyłu pokrywy obudowy i wpisujemy w przeglądarkę tplinkmifi.net lub 192.168.0.1. Otrzymamy wówczas następujący ekran powitalny:
(kliknij, aby powiększyć)
W pierwszej fazie ustawiamy strefę czasową, następnie konfigurujemy naszego dostawce transmisji danych. Mieliśmy włożoną kartę Aero2, na liście profili pojawił się Plus. Ten profil jest błędny dla Aero2 i trzeba było zmienić wpis APN z "internet" na "darmowy". Wówczas klikamy "Create" i tworzymy konkretny dla nas profil dostawcy internetu. Następnie możemy zmienić nazwę SSID i hasło naszej sieci Wi-Fi oraz pasmo nadawania. Po tej krótkiej konfiguracji wystarczy kliknąć "Finish" i mamy zakończoną główną konfigurację urządzenia.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Po tym procesie ekran powitalny będzie wyglądał następująco.
(kliknij, aby powiększyć)
Teraz prześledźmy interfejs użytkownika i funkcje jakie oferuje przez WWW nasze urządzenie. Można podejrzeć "Status", który podaje nam sumaryczne informacje o pracy MiFi, stan połączenia, ilości pobranych danych, rodzaju Wi-Fi, ilości podłączonych urządzeń do Mi-Fi. W zakładce "Advanced" znajdziemy dodatkowe funkcje naszego urządzenia. Warto wspomnieć że urządzenie może pracować jako rozszerzenie innej sieci Wi-Fi i dalsze rozdzielanie jej ze swojego poziomu. Jest możliwość ukrycia nazwy sieci SSID, zablokowania poprzez MAC Address wybranych urządzeń, zdefiniowania limitów pobieranych danych i zbierania statystyk. Mamy możliwość włożenia karty Micro SD (max 32GB) i współdzielenia na niej danych. Można z nią komunikować się poprzez USB (działa wówczas jak typowa pamięć przenośna) lub przez sieć Wi-Fi poprzez ftp lub protokół samba. Tutaj dwie uwagi. Szkoda że nie można włożyć karty większej niż 32GB oraz że dostęp do plików multimedialnych nie działa jako DLNA. Przez takie rozwiązanie, np. film czy zdjęcie trzeba wpierw pobrać z MiFi na nasze urządzenie i dopiero po takiej operacji skopiowania będzie do nich dostęp. Wrócę do tego tematu jeszcze przy opisie aplikacji tpMiFi na Androida.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Można włączyć tryb oszczędzania energii poprzez dwie opcje. Pierwsza ustala zasięg nadawania W-Fi (do wyboru mamy: krótki, średni, długi). Im większy zasięg, tym bateria szybciej się rozładuje. Druga opcja wyłączy W-Fi i transmisje danych jeśli, żadne urządzenie nie będzie podłączone do MiFi - definiujemy czas w minutach po jakim czasie Wi-Fi ma być wyłączone. Przywrócenie Wi-Fi odbywa się po naciśnięciu przycisku Power na obudowie. Jest możliwość aktualizacji oprogramowania przez plik lokalny lub zdalnie poprzez serwer producenta (rozwiązanie w chmurze). Jednak przez cały okres testów próba komunikacji z serwerem kończyła się nieciekawym z punktu widzenia użytkownika komunikatem (poniżej screen).
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Aplikacja tpMiFi
Aplikacja tpMiFi dostępna jest dla systemów Android i iOS. Umożliwia ona konfigurowanie i zarządzanie naszym przenośnym hotspotem z poziomu smartfona i ma prawie wszystkie funkcje oferowane przez przeglądarkę WWW. Z jej poziomu możemy też pobierać i uploadować pliki na kartę micro SD. Tak jak wspominałem, wszystkie pliki, w tym multimedialne muszą zostać wpierw pobrane na nasze urządzenie mobilne. Proces ten nazywa się tutaj "caching", co w praktyce oznacza pobranie pliku do pamięci. Jeśli więc mamy film, musi on zostać w pełni pobrany aby zacząć jego odtwarzanie. Takie rozwiązanie staje się mało wygodne. Aplikacja przy komunikacji z testowym smartfonem Honor7 przy komunikacji sieciowej 2.4GHz miała tendencję do częstego rozłączania komunikacji z urządzeniem. Przy paśmie 5GHz nie było tego problemu. Przydało by się jeszcze pobranie nowego firmware z poziomu aplikacji.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Wydajność baterii
W urządzeniu jak wspominaliśmy siedzi akumulator o pojemności 2000mAh. Przy typowym użytkowaniu internetu i podłączonych dwóch urządzeniach można pracować mniej więcej 8 - 9 godzin. Ciągłe pobieranie danych w trybie LTE i zwiększenie ilości podłączonych urządzeń na pewno zmniejszy czas pracy na baterii. Na czas pracy akumulatora wpływ ma także częste wyszukiwanie sygnału np. jak jesteśmy w podróży pociągiem. Czas ładowania urządzenia od zera do pełna wynosi około 2h30min. Podczas ładowania sprzęt nie ma tendencji do nagrzewania się, może też pracować podłączony do sieci nonstop, w pewnym sensie pracując jako stacjonarny router.
Testy LTE
Dostęp do LTE oczywiście zależy od lokalizacji. Są takie miejsca że dana sieć ogóle sobie nie radzi, a inna działa doskonale. I odwrotnie. Warto więc o ile jest taka możliwość sprawdzenia danego operatora LTE w miejscu w którym często będziemy użytkować LTE. Najlepszy wynik jaki udało się uzyskać w centrum Warszawy, gdzie był pełny zasięg LTE w przypadku Aero2 (czyli Plus) a urządzenie pracowało ze smartfonem Honor7 w trybie 5GHz. Oto wynik:
Zasięg pracy Wi-Fi
Metr od MiFi TP-Linka zasięg sieci Wi-Fi wynosił około -45dBm (pełny zasięg). Pięć metrów od urządzenia za ścianą, w sąsiednim pokoju zasięg spadał do -75dBm (dwie kreski na smarftonie). Około 12 metrów od MiFi i trzy ściany kolidujące to już wartość mocy nadawania -85dBm i minimalny zasięg, ale jeszcze trzymał.
Podsumowanie
TP-Link od paru lat rozwija swoje przenośne hotspoty, które stają się coraz bardziej przyjazne w obsłudze i zawierają nowe funkcje ułatwiające zarządzanie i pracę urządzenia. Model M7310 cechuje intuicyjność obsługi, wsparcie LTE pracujące w standardach różnych operatorów oraz dobry wynik pracy na baterii. Można jeszcze popracować nad bardziej wygodną funkcją współdzielenia plików zamieszczonych na karcie micro SD oraz dodać obsługę kart większych niż 32GB. Ewentualnie można by także pomyśleć, aby MiFi wspierało dwie karty SIM, przy obecnych coraz niższych cenach mobilnego internetu oraz zróżnicowanym zasięgu miało by to sens. Dla kogoś kto często korzysta z internetu poza domem i chce by jego notebook, czy tablet szybko łączył się z Internetem (a przynajmniej miał taką szansę), urządzenie tego typu będzie godne uwagi.
K O M E N T A R Z E
Jeszcze nikt nie napisał komentarza.
D O D A J K O M E N T A R Z
Aby dodawać komentarze, należy się wpierw zarejestrować, ewentualnie jeśli posiadasz już swoje konto, należy się zalogować.
