|
TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
 |
RECENZJE | Wojny Klonów - przegląd i test kart ATI Radeon 8500 |
 |
| |
|
Wojny Klonów - przegląd i test kart ATI Radeon 8500
Autor: Kris | Data: 23/07/02
| |
|
C.P. Technology, Co. Ltd (PowerColor)
Firma znana od dłuższego czasu, ale generalnie nie najlepiej oceniana wśród posiadaczy kart z układami nVidia. Adres internetowy: www.cptech.com.tw. Rozpoczęcie szeroko zakrojonej współpracy z ATI ma szansę zmienić ten niekorzystny wizerunek. Na rynku azjatyckim PowerColor (w zasadzie marka stworzona przez C.P. Technology, Co. Ltd) wyrósł na głównego partnera ATI i np. jako jedyny zajmuję się produkcją i dystrybucją kart All-In-Wonder w tym rejonie świata. Oprócz własnej marki PowerColor sprzedaje się u nas również pod nazwą Club3D. Karty markowane przez producenta noszą nazwę handlową Evil Master II i występują w postaci 8500LE 64 i 128MB oraz 8500 64MB (Edycja Pro 275/275MHz). Dodatkowo dostępne są wersje 8500LE 64MB VIVO i Small-Profile (250/183MHz). Szczególnie radzę zwracać uwagę na modele 8500LE 64MB, bo na cennikach może nie być rozróżnienia w nazewnictwie pomiędzy tanim Small-Profile a droższym Evil Master II. Dzięki pomocy firm JTT oraz Sirius dostałem do testów PowerColor Evil Master II Pro oraz VIVO a z firmy Inter-Es wersję Pro w oklejce Club3D. Dzięki bogactwie egzemplarzy miałem, więc dodatkowo możliwość sprawdzenia powtarzalności ich własności użytkowych.
PowerColor Radeon 8500 Evil Master II 64MB DDR Edition Pro-275/275 (AR2DT-B3) oraz
Club3D Radeon 8500 (CGA-8764TVD Pro)
Te dwie karty zdecydowałem się opisać jako jedną, bo to jest dokładnie ta sama karta, w takim samym zestawie i o tych samych walorach użytkowych. Jedyną różnicą jest nadruk na papierowej kopercie, w którą wkłada się pudełko. Nie ma najmniejszej wątpliwości, że obie karty wyszły z tej samej fabryki i nie były nawet przepakowywane. W pudełku odnajdziemy oprócz samej karty również instrukcję angielską, CD z driverami, CD z programowym odtwarzaczem DVD, CD z grą Rune, przejściówkę DVI->CRT, przejściówkę Composite, kabelek Composite oraz kabelek S-Video. Karta jest w kolorze zbliżonym do ATI a wspólnym i łatwo odnajdywanym elementem dla identyfikacji jest duży nadruk kodu modelu z prawej strony "awersu": AR2TD ver1.0. Referencyjny układ płytki łącznie z zewnętrznym Ramdac i zastosowanymi 64MB pamięci na kościach Hynix 3.6ns. Radiator wraz z wentylatorem zajmują podobną powierzchnię jak w przypadku oryginału ATI, ale są nieco wyższe.
Trudno się przyczepić do zawartości zestawu PowerColor. Jedynie nie ukrywam, że przydałaby się instrukcja w języku naszych przodków. Jest komplet przejściówek i kabelki do podłączenia telewizora. Jest również bonusik w postaci przydatnego, programowego odtwarzacza DVD i gry. W porównaniu z konkurencją wypada to nieźle. Nie ma również problemu z odróżnieniem konkretnego modelu karty, bo odpowiednie informacje w postaci nalepek znajdują się na kopercie pudełka. Zainteresował mnie za to jeden szczegół, który również tam można odnaleźć. Chodzi o tabelkę trybów 2D, jakimi dysponuje karta. Są one niższe niż w przypadku kart ATI, ale i również niższe od kilku innych klonów, które dzielą się tą samą informacją. Jako, że główny Ramdac (400MHz) jest zawsze ten sam (niezależnie, co piszą producenci w opisach kart), bo zawarty jest w rdzeniu układu graficznego, to inne wartości trybów muszą wynikać z ograniczenia pasma filtrami przez producenta karty. Próbowałem uzyskać jakąś informację na ten temat, ale jak na razie nie mam nic, co nadawałoby się do publikacji. Na szczęście nie mam nawet możliwości sprawdzić tych "zaniżonych" trybów nie mówiąc o tych "pełnych", bo musiałbym mieć monitor najwyższej możliwej klasy. Tak więc specjalnie się tym nie przejąłem. Zwróciłem też uwagę, że spotkać się można z różnymi wersjami oprogramowania dołączanego do kart. Drivery z września lub z grudnia 2001, czasem dołączenie MMC 7.2, PowerDVD 3.0 lub XP 4.0 ale i WinDVD od InterVideo. Generalnie nie ma ustalonego standardu, choć funkcjonalność jest zbliżona.
Nadszedł czas na odpalenie sprzętu. Najpierw kwestia wentylatora. Głośność na zbliżonym poziomie jak ATI czy Sapphire. Jak dla mnie hałas akceptowalny choć zawsze marzy mi się sprzęt na samym radiatorze. Obraz pulpitu Windows niemal bliźniaczy do tego, co generował Szafir. Porównując do poprzednio opisywanych kart jest minimalnie gorzej niż ATI czy Mint 128MB, ale trochę lepiej niż SuperGrace. Śmiało można podłączać do 19-stek. 1280x1024x32@85Hz czy 1152x864x32@100Hz na poziomie nietoksycznym. Oczywiście trzeba zdawać sobie sprawę z subiektywności takich tez. Nieraz spotkałem się z dobrym określeniem możliwości pracy w danym trybie przez użytkownika a jak sam sprawdziłem u niego to nie byłem w stanie zaakceptować. Inna sprawa, że wielu użytkowników nie czuje co traci bo nie ma odpowiedniego porównania. Wielu zrzuca problemy z obrazem na kwestię monitora, co jest statystycznie słuszne, ale nie zawsze przecież prawdziwe. Wszystkie karty PowerColor Pro podkręcały się podobnie. Rdzeń wytrzymywał ok. 290MHz natomiast pamięć 285-290MHz. Jako, że są to karty o taktowaniu domyślnym 275/275MHz to trudno pisać o specjalnym przeboju dla overclockerów. SSYS: 20311002 (kod producenta ustawiony jest na ATI, ale numer karty jest już inny). Niestety podobnie jak Mint 64MB karty te ożywia BIOS 7.002. To chyba najpoważniejszy problem, choć dotyczy tylko posiadaczy niektórych płyt. Liczę, że pojawi się niedługo odpowiedni update a do tego czasu, jeśli są problemy można spróbować wrzucić sprawdzoną przeze mnie wersję 7.008, o której już pisałem. Nie jest może idealna, ale eliminuje problem kompatybilności z płytą. Producent daje 3 lata gwarancji na kartę. Bardzo ładnie. Karty dostępne są aktualnie (JTT i Sirius.pl) za ok. 750 zł (i moim zdaniem zdecydowanie piszczą o obniżkę). Czas na tabelkę:
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
poprzednia strona (SuperGrace Electronics Ltd) 
