TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
|
RECENZJE | Jego wysokość A64 3800+ i giermek s939, czyli testy procesora i płyt |
|
|
|
Jego wysokość A64 3800+ i giermek s939, czyli testy procesora i płyt Autor: Lancer | Data: 11/10/04
| Seria procesorów AMD K8, mimo iż jeszcze stosunkowo młoda, to przechodzi ciągłą ewolucję. Chcąc zwiększyć konkurencyjność swego wyrobu, producent dokonuje ciągłych zmian w ramach nowej rodziny. W ciągu roku zobaczyliśmy nie tylko aż pięć jąder – SledgeHammer, ClawHammer, NewCastle Winchester i Paris, ale także trzy podstawki - s754, s939 i s940, trzy typy procesorów skierowanych na różne segmenty rynku: Sempron, Athlon 64 i Athlon FX. O ile urozmaicenie pośród samych procesorów jest zjawiskiem korzystnym i pozwala skierować na każdy segmenty rynku odpowiednie produkty, to bałagan pośród podstawek może spowodować niezły mętlik, choć docelowo ma przyczynić się właśnie do uporządkowania oferty AMD.
Zapraszam do zapoznania się z naszą opowieścią o najnowszym gnieździe AMD i procesorze je okupującym. Postaram się nie tylko przybliżyć jego charakterystykę, zbadać poziom wydajności jaki prezentuje najszybszy Athlon 64 oznaczony indeksem 3800+ okupujący Socket 939, ale także dać przykład, jak różne sztuczki AMD wokół tego samego jądra wpływają na szybkość procesora. By dopełnić temat, dzięki pomocy firm Abit i Gigabyte będzie można zobaczyć jak radzą sobie przykładowe płyty główne z 939-pinowymi procesorami. |
|
Wstęp
W czerwcu tego roku zadebiutowało oczekiwane od długiego czasu gniazdo Socket 939 ogłoszone przez fanów marki AMD następcą Socket A. Zapewnia ono wsparcie dwukanałowej pamięci DDR dla procesora K8 i docelowo ma być przeznaczone na segment podstawowy i najwyższy segment rynku. Stać ma się swego rodzaju uniwersum, zastępując dotychczasowe dwa rozwiązania. Socket 754 ma zostać zepchnięty do low-endu, a high-endowy Socket 940 oferujący obsługę Athlona FX ma powrócić do swych pierwotnych zadań i oferować wsparcie jedynie linii procesorów Opteron. W nowym gnieździe mieszkać będzie więc linia "mainstream" procesorów Athlon - Athlon 64 dla segmentu podstawowego i Athlon FX dla najbardziej wymagających.
Układy Athlon 64 na podstawkę 939 pinową tak naprawdę niewiele odbiegają od swoich kuzynów na starszy Socket 754, a także... s940. W jednym gniazdku połączono bowiem najlepsze cechy jednego i drugiego. Podstawową cechą procesora korzystającego z dziewięciuset pinowego socketu jest obecność zdwojonego kontrolera pamięci potrafiącego pracować w trybie dualDDR. Podwójny kontroler pamięci potrafi poradzić sobie teraz z dwoma 64-bitowymi kanałami, dając sumarycznie 128-bitową szynę komunikacyjną. Oznacza to podwojenie przepustowości kanału pamięci w stosunku do wcześniejszych "zwykłych" Athlonów K8. Aby móc obsłużyć taki tryb pracy, potrzebny jest interfejs, mogący sobie poradzić z większą ilością danych przepuszczanych do/z pamięci. Starsze gniazdo s754 tego nie potrafiło. Sięgnięto więc po sprawdzone już rozwiązanie i zmodyfikowano do nowych potrzeb.
Procesory AMD Opteron od chwili swych narodzin wyróżniały się posiadaniem 128-bitowego kontrolera pamięci dla podstawki s940. Ich wadą był jednak typ obsługiwanej pamięci. Opteron bowiem wymaga drogich, trudno dostępnych i nieco mniej wydajnych rejestrowanych modułów z korekcją błędów ECC. O ile użycie takich układów w serwerach, czy stacjach roboczych, do których skierowano te procesory jest w pełni uzasadnione, to procesory Athlon 64 skierowane na rynek konsumencki powinny używać popularnych i w miarę tanich układów. Co prawda pogoń za szybkością doprowadziła do powstania Athlona FX, będącego w rzeczywistości Opteronem, ale na dłuższą metę nie mogło to pomóc w popularyzacji platformy dualDDR dla konsumenckiego procesora K8.
Wzięto się więc za modyfikację istniejących rozwiązań. Opteronowi wycięto potrzebne przy pracy wieloprocesorowej szyny HyperTransport, zupełnie zbędne dla skierowanych na rynek konsumencki Athlonów, zostawiając tylko jedną z trzech obecnych w Opteronie. Kontroler pamięci przerobiono i przystosowano do pracy ze zwykłymi modułami DDR. Na koniec przyspieszono szynę HyperTransport z 800 do 1000MHz i dodano obsługę technologii oszczędzania energii Cool&Quiet, której nie posiada jądro SledgeHammer. I... to wszystko. 128-bitowy rdzeń łączący cechy 754 i 940 pinowych procesorów K8 przybrał nazwę ... Athlon 64 lub FX i wraz ze zmodyfikowaną podstawką s940 - Socket 939 (od ilości wyprowadzeń) trafił na rynek. Obecnie dostępne są trzy rdzenie na ten sam socket - ClawHammer dla procesorów z 1MB cacheL2, 512kB dla NewCastle i Winchester. Ten ostatni to w rzeczywistości NewCastle wykonany w 0,09um procesie technologicznym.
Pośród rodziny Athlonów 64 s939 istnieją dwa typy układów, niewiele poza ceną od siebie odbiegających. Athlon 64 s939 posiada 512kB cacheL2, a Athlon FX, który przesiadł się do nowej podstawki ma 1024kB tej samej pamięci i całkowicie odblokowany mnożnik. Obecnie dostępne procesory Athlon wraz z wyszczególnieniem wersji dla Socket 939 prezentuje poniższa tabelka.
(kliknij, aby powiększyć)
Tabelka ukazuje układy dostępne na dzień dzisiejszy. Jak widać AMD niezły mętlik nam zafundowało i w efekcie na rynku są dostępne nawet po trzy modele, jakby nie patrzeć różnych procesorów o takim samym oznaczeniu QuantiSpeed. Jeśli do tego dodać, że niektóre z nich są dostępne w wersji 0,09um i jądrze Winchester, to mamy niezły bałagan. W najbliższej przyszłości (przed końcem roku) mają pojawić się jeszcze dwa nowe procesory. Oba na s939 - Athlon 64 4000+ taktowany 2,4GHz zegarem i posiadający 1MB cacheL2 oraz Athlon FX 55 z 2,6GHz. Jak widać do tej pory AMD nie przekroczyło 2,4GHz-owego zegara taktującego (poza Athlonem FX) regulując wydajność różną kombinacją częstotliwości, wielkości pamięci podręcznej i szerokości szyny pamięci RAM.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|