Testy 4 płyt dla LGA775: Abit, Albatron i Gigabyte
Autor: Lancer | Data: 07/10/04
|
 Od premiery rynkowej nowej _rewolucyjnej_ platformy Intela minęło już kilka miesięcy. Dostaliśmy nie tylko nowe gniazdo, ale także pamięci, standard kart rozszerzeń i kilka pomniejszych nowinek. Do sukcesu, rewolucjoniście - oprócz czasu - potrzeba odpowiedniej polityki cenowej i ... płyt głównych.
Czekać nie trzeba było długo. Wielu pośród wiodących producentów płyt głównych miało gotowe produkty już w chwili premiery podstawki, inni kończyli dopracowywanie swoich propozycji. Od kilku tygodni różne wyroby okupują już półki sklepowe, a potencjalny konsument może przebierać. A co ma wybrać? Która najlepiej spełni jego oczekiwania? Cóż. Decyzję musi podjąć sam, a co najwyżej można ukierunkować go na określony produkt.
Postaram się to uczynić prezentując dziś porównanie 3 płyt głównych z gniazdem LGA775 opartych o skierowany na rynek konsumencki chipset i915P: Abit AG8 3rd Eye, Albatron PX915P Pro i Gigabyte GA-8I915P Duo Pro. Jako uzupełnienie tych nowinek proponuję zapoznać się też z rodzynkiem pośród wymienionej trójcy - wyrobem łączącym najlepsze cechy wciąż popularnego chipu i865PE z nowym gniazdem. Mowa o Abicie AS8 3rd Eye. Zapraszam do stołu. | |
|
Abit AG8
Pierwsza do raportu staje płyta Abita. Model AG8. To średniak pośród produktów pod najnowszą rodzinę procesorów Intela. Model flagowy to płyta AA8 DuraMAX na chipie i925X, a na rynek budżetowy w tej chwili producent kieruje model AS8 (o którym dalej) zbudowany na znanym i cenionym układzie i865PE. Interesujący nas wyrób zbudowany jest na chipsecie Grantsdale, znanym szerzej pod oznaczeniem i915P. Mostek południowy to średniak pośród układów serii ICH6 - wersja z funkcjami RAID SATA 0, 1 i 0+1. Mostek jest więc oznaczany ICH6R. Zabrakło w nim kontrolera sieci bezprzewodowej standardu WiFi zintegrowanego w mostku ICH6RW.
Czerwono krwiste PCB ma wymiar pełnego ATX - 30,5x24,5cm. Całkowita konfiguracja portów to slot graficzny PCI Express 16x, 3 sloty PCIe 1x i dwa stare gniazda PCI. W 4 banki DIMM można włożyć 4GB RAMu PC2700/3200 w konfiguracji jedno lub dwukanałowej. Złącze procesora to oczywiście podstawka LGA775.
Płyta w całej okazałości(kliknij, aby powiększyć)
Jak już napomniałem, testowa płyta wyposażona jest w funkcje SATA RAID realizowane przez kontroler mostka południowego z 4 punktami podłączeń. Niestety ilość złącz tradycyjnego kontrolera IDE zmalała do tylko 1. Nie uświadczymy dodatkowych gniazd obsługiwanych przez zewnętrzne układy. Zamiast tego zainstalowano kontroler FireWire oferujący prędkość transmisji do 400Mbit/s. Dwa wyprowadzenia znalazły się "na śledziu", a jedno na tylnym panelu płyty. Porty USB2.0 w ilości 4 sztuk są na krawędzi płyty, zaś dodatkowe 4 można podłączyć podobnie jak FireWire - posiadając odpowiednie gniazdka sygnałowe na "śledziu".
Widok na panel I/O AG8(kliknij, aby powiększyć)
Układ chłodzący mostki Abita. Widoczny radiator założony na ICH6 na prawej fotce i zamontowany pionowo wentylator na radiatorze mostka północnego (kliknij, aby powiększyć)
Funkcje dźwiękowe realizuje kodek audio AC97 Realtek ALC658 z kompletem wyjść do obsługi dźwięku 5.1 i separowanymi wyjściami - mikrofonowym i line-in. Są też złącza SPDIF. To wszystko na krawędzi płyty. Znamienna jest rezygnacja ze standardu Intel High Definition Audio, na rzecz AC97. Sieć obsługuje gigabitowy chip Realteka.
Laminat zawiera 4 gniazdka FAN do podłączenia wentylatorków. Ciekawy jest sposób instalacji wentylatora na radiatorze mostka północnego. Nie leży on jak zazwyczaj poziomo, a dmucha z boku na żeberka radiatora. Dzięki takiej konstrukcji ma powstać ciąg chłodzący kilka modułów jednocześnie. Doskonale obrazuje to poniższy rysunek. Oczywiście można dyskutować o skuteczności tego rozwiązania. Niestety wentylator jest zbyt słaby by zapewnić zadowalający przepływ powietrza. Chłodzony jest także kontroler na południu, choć temu musi wystarczyć sam radiator.
Prądu zasilającego dla procesora dostarcza czterofazowy układ z łącznie aż 16 tranzystorami. Dzięki temu płyta dostarcza wystarczająco stabilne napięcie zasilające dla każdego obecnie istniejącego procesora. W obwodach zasilających Abit zastosował tzw. "Overclocking Strips", czyli ścieżki które mają zminimalizować zakłócenia elektromagnetyczne dając możliwość wyższego podniesienia zegara taktującego procesor.
Nie zabrakło też technologii uGuru - lansowanego przez Abita pomocnika każdego overclockera, oferującej obecnie dodatkowo wsparcie dla najnowszego pomysłu producenta - zegara "3rd Eye". Zawansowani użytkownicy będą też zadowoleni ze spotykanego od jakiegoś czasu diagnostycznego wyświetlacza LED kodów literowo cyfrowych. Znalazł się on w prawym dolnym rogu płyty.
Rozplanowanie elementów na powierzchni laminatu jest poprawne, ale nie jest idealne. Zatrzaski slotów pamięci nie przeszkadzają instalacji karty graficznej. Za to miejsce, w które należy podłączyć kabel z kontrolera IEEE1394, znalazło się tuż za slotami PCIe 1x. Dłuższa karta może utrudnić ergonomiczne prowadzenie kabla. Złącze FDD poniżej ostatniego gniazda PCI też utrudnia instalację. Za to już tradycyjnie dla płyt Abita złącze IDE odchylono ku krawędzi płyty co ułatwia poprawną instalację kabli sygnałowych w obudowie.
Pora na opcje BIOSu. Magistralę FSB można ustawić w przedziale od 100 do 300MHz. Tradycyjna szyna PCI może być zablokowana na częstotliwościach od 33 do 40MHz. Napięcie procesora można podnieść do 1,725V, pamięci Vmem od 2,5V do 3,2V, zaś mostka północnego od 1,5 aż do 2,05V. Mamy też pełną kontrolę nad cyklami odświeżeń RAMu. Przebogate jest menu kontroli parametrów systemu - napięć procesora, pamięci (w tym napięcia VTT), mostka północnego, FSB, linii 3,3, 5V i 12V temperatury (3 punkty pomiarowe), Łącznie mamy informację aż o 11 różnych napięciach! Funkcja FanEQ daje możliwość regulacji prędkości obrotowej wentylatorów.
Opakowanie i jego zawartość (kliknij, aby powiększyć)
Pudełko zawiera: krążek CD ze sterownikami (niestety bez dodatkowego oprogramowania), taśma FDD i ATA133, 4 kable SATA z przejściówkami zasilającymi i śledź z portami USB i FireWire. Płyta w zależności od woli klienta, może być wyposażona w zegar uGuru Clock (Abit 3rdEye).
Albatron PX915P Pro
Druga płyta na chipsecie i915P pochodzi od Albatrona. PX915P PRO to produkt nie mający czego się wstydzić, z ciekawymi funkcjami i na solidnych podstawach. Propozycja dedykowany procesorom Socket T na gniazdo LGA775.
Płyta zbudowana na laminacie w kolorze niebieskim, o pełnym wymiarze ATX. Konstrukcję oparto o mostek północny i915P z obsługą CPU na FSB 800MHz i 533. Na południu gości układ ICH6 bez funkcji RAID i WiFi, z czterema kanałami SATA 150 i jednym PATA 100.
Płyta wspiera zwykłe pamięci DDR w 4 slotach w standardzie PC2700/PC3200 w konfiguracji jedno i dwu kanałowej, w tym też w trybie flex. Pozostałe złącza to 1 port graficzny PCIe 16x, 2 PCIe 1x oraz 3 stare złącza PCI. Nie ma oczywiście już AGP.
Widok ogólny na płytę i na układ złącz Albatrona (kliknij, aby powiększyć)
Standardem dziś jest układ ethernet - i tu znalazło się dlań miejsce. Rolę tę spełnia 1Gbit układ Marvell MV9001. Niespodzianką jest jednak obecność drugiego kontrolera. Tym razem jest to 10/100Mbit chip VIA VT6105. Układ dźwiękowy zgodny z Intel High Definition Audio oparty jest o kodek Realteka ALC880 ze wsparciem dla 8-śmio kanałowego zestawu nagłaśniającego. Komplet separowanych złącz znajduje się na panelu tylnym płyty. Niestety zabrakło SPDIFa. Jeśli ktoś chciałby koniecznie skorzystać z tego standardu, musi zaopatrzyć się w odpowiednie złącze elektryczne we własnym zakresie, bowiem laminat zawiera jedynie odpowiedni punkt podłączeniowy.
Widoczne gniazdo procesora z elementami zasilającymi i układ radiatorów na obu mostkach. Wbrew pierwszemu wrażeniu wykonane są one z aluminium. Uwagę zwracają załącza napędów SATA i IDE (kliknij, aby powiększyć)
Ponieważ mostki południowe rodziny ICH6 obsługują tylko 1 kanał IDE, więc dla większej elastyczności wyrobu producent zastosował dodatkowy kontroler standardu ATA133 w postaci układu ITE IT8212F z funkcjami RAID 0, 1 i 0+1.
Laminat zawiera 3 gniazdka FAN do podłączenia wentylatorków. Porty USB 2.0 znalazły się w ilości 4 sztuk na krawędzi płyty, zaś dodatkowe 4 można podłączyć posiadając odpowiednie gniazdka sygnałowe na "śledziu".
Na mostku północnym ułożono aluminiowy radiator bez wentylatorka. Podobnież uczyniono na "południu", gdzie znalazł się mniejszy, aluminiowy radiator.
Dziecko Albatrona zgodne jest z normą energetyczną FMB 2.0, a zasilanie dla procesora zapewnia trzyfazowy blok z 4 tranzystorami na fazę.
Prąd do płyty dostarczany jest przez 24-pinową wtyczkę ATX (z możliwością użycia 20 kontaktowej) i 12 woltową AUX.
Rozmieszczenie elementów budzi dwa poważniejsze zastrzeżenia. Gniazda pamięci kolidują z portem graficznym. Dłuższa karta włożona w pierwszy slot PCI może ocierać się o radiator mostka południowego. Zgrupowane w jednym miejscu złącza SATA pozwalają zachować porządek w kablach. Pewne zastrzeżenia może jednak wywołać bateria kondensatorów wokół gniazda procesora, która normalnie znajduje się pod radiatorem procesora. Jeśli producent coolera nie dostosuje się zbyt dokładnie do specyfikacji gniazda, wówczas radiator może zawadzać o napomniane elementy bloku zasilającego.
BIOS. Magistralę FSB można ustawić do 333MHz. Mnożniki szyny PCI zablokować da się na wartość 33, 37 lub 44MHz. Taktowanie magistrali PCIe może przybrać wartość "Auto" lub 100MHz (prawdopodobnie jednak nie jest ona "zablokowana"). Regulacja napięcia Vcore odbywa w zakresie 0,85-1,9V, pamięci do 2,9V, a mostka północnego od 1,5 do 1,8V.
Płyta udostępnia możliwość regulacji prędkości obrotowej tylko 1 wentylatora - procesora. Po przekroczeniu określonego progu termicznego wentylator przyspiesza.
Zbiorcze pudełko dla modeli z chipsetem i915P i i915G prezentuje się bardzo estetycznie, choć jego zawartość nie szokuje. Przydało by się więcej kabli SATA (kliknij, aby powiększyć)
Pudełko to obok krążka CD ze sterownikami (dodatkowo oprogramowaniem: antywirusowym PC-Cillin 2004 i testującym kabel sieciowy) zaślepka na układ wyprowadzeń portów, taśmy - FDD, 3 ATA i 1 SATA 150 wraz z przejściówką zasilającą. Całość dopełnia śledź z 4 portami USB.
Gigabyte GA-8I915P Duo Pro
Tym razem produkt Gigabyte, pochodzący z serii PE, czyli Performance eXtreme. Rodzina nowych płyt Gigabyte jest bardzo bogata. Producent stworzył tak dużą galerią nowych wyrobów, że ich wymienianie tu nie ma większego sensu. Zainteresowani mogą zajrzeć pod ten adres. Każdy znajdzie tam coś dla siebie.
Płyta jak na Gigabyte przystało wykonana jest na ciemno niebieskim laminacie. Zbudowana oczywiści na układzie i915P, wspiera procesory na podstawkę LGA775. Pamięci PC2700/3200 można obsadzić w dwu pomarańczowych slotach, z moduły DDR2 PC4300 w kolejnych dwóch, tym razem w kolorze żółtym. Płyta obsługuje do 2 GB RAMu jednego ze standardów. Rozwiązanie takie znacznie podnosi elastyczność wyrobu pozwalając użytkownikowi przejść płynnie z jednego typu do drugiego. Nie można jednak używać pamięci jednego i drugiego modelu jednocześnie.
Wygląd płyty publikowany na stronie głównej producenta (kliknij, aby powiększyć)
Mostek południowy to układ ICH6R z funkcjami SATA RAID i wsparciem dla 4 urządzeń tego standardu i jednym kanałem PATA dla napędów ATA100. Ilość tradycyjnych gniazd PCI to 3, 1 port PCI Express 16x dla układu graficznego i 2 PCI Express 1x dla kart rozszerzeń.
Z uwagi na obsługę przez mostek południowy ledwie do dwóch urządzeń IDE producent zintegrował na laminacie dodatkowy zewnętrzny kontroler firmy VIA, model VT6410 oferując tym samym kolejne dwa porty PATA 133 RAID. Właściciele kamer video ze złączem FireWire będą mogli spożytkować obecny na płycie chip TSB43AB23, dzięki któremu uda się podłączyć do 3 różnych urządzeń - 2 wyprowadzenia znalazły się na śledziu. Niestety do jednego zabrakło stosownego kabla.
Widok na gniazda pamięci. Doskonale widoczna różnica między bankami dwu typów DDR. Na drugim zdjęciu wyraźnie widoczny blok zasilający wokół gniazda LGA775 (kliknij, aby powiększyć)
Podobnie jak Albatron, Gigabyte stosuje dwa kontrolery LAN. Są to dwa gigabitowe układy Broadcoma 5751 podpięte pod magistralę PCI-Express. Układ dźwiękowy obsługiwany przez kodek C-Media 9880 ze wsparciem dla wejść i wejść SPDIF i 8 kanałów audio. Komplet złącz elektrycznych znalazł się na panelu I/O płyty. Podsystem dźwiękowy oparty jest o standard Intel High Definition Audio.
Płyta łącznie obsługuje 8 portów USB 2.0. Nie zabrakło jednak leciwych, ale wciąż niezbędnych portów LPT i COM. Jak na topowy wyrób Gigabyte przystało, jest także zdublowany BIOS - czyli umieszczonych na laminacie dwóch kości EEPROM BIOS.
Dobrocie od Gigabyte. Widok na kontrolery różnych złącz. Widać 4 gniazdka SATA obsługiwane przez ICH6, dodatkowe kanały PATA i kotroler FireWire. Na prawym zdjęciu widać kodek audio i dwa sieciowe chipy Broadcoma (kliknij, aby powiększyć)
Płyta posiada końcówki do podpięcia 3 wentylatorków. Złącza zasilające płytę to wtyczki: 24pinowa ATX i linii 12V AUX, a napięcia zasilającego procesor dostarcza czterofazowy układ z łącznie 12 tranzystorami.
Gigabyte GA-8I915P Duo Pro to produkt bezgłośny, a to za sprawą obecności pasywnie chłodzonych radiatorów na mostkach północnym i południowym.
Obraz panelu złącz płyty. Zwracają uwagę złącza SPDIF i dwa gniazda RJ45 kart sieciowych (kliknij, aby powiększyć)
Większość płyt głównych ma tak rozmieszczone sloty pamięci, że długie karty graficzne kolidują i zasłaniają wszystkie zatrzaski. Nie inaczej niestety jest tu. Dłuższa karta graficzna w stylu choćby GeForce PCX 5900 po prostu uniemożliwia pełne otwarcie dolnych zaczepów. Za portami PCIe 1x na szczęście nie umieszczono żadnego wystającego elementu, więc problemu nie ma przy możliwej instalacji wyjątkowo długiej karty. Za to nierozważnie usadowiło się wyprowadzenie ze stareńkiego kontrolera FDD. Dolny prawy róg nie jest do tego najlepszym miejscem.
BIOS płyty posiada regulację FSB od 100 do 355MHz w krokach co 1MHz. Regulacja napięcia Vcore odbywa się w zakresie od 0,8375 do 1,6V. Istnieje możliwość podniesienia napięcia pamięci DDR do +0,3V ponad wartość znamionową. Napięcie portu PCIe można zwiększyć o dodatkowe 0,3V. Te, jakże podstawowe opcje overclockerskie ukrywają się pod nazwą MB Intelligent Tweaker.
Dla mniej doświadczonych overclockerów producent skierował opcję C.I.A.2 (CPU Intelligent Acelerator) pozwalającą automatycznie podkręcić system o wartości 3-7% (w zależności od obciążenia procesora) w trybie Cruise, o 5-9% Sports, 7-11% Racing, 13-17% Turbo i 15-19% Full Thrust.
Standardowo BIOS Gigabyte przed użytkownikami kilka zaawansowanych opcji regulacji kryje (np. zmiana timingów pamięci). Aby uzyskać dostęp do wszystkich okienek należy w menu konfiguracyjnym wcisnąć kombinację klawiszy Ctrl+F1. Dziwną modą funkcja monitoringu w BIOSie, zamiast konkretnych wartości pokażą nam jedynie, że napięcia są "OK" albo "nieOK". Szczegółowe wartości możemy poznać jedynie korzystając z programów diagnostycznych działających pod kontrolą systemu operacyjnego.
Widok ogólny na pudełko z zawartością i testowany egzemplarz płyty głównej (kliknij, aby powiększyć)
Pudełko zawiera płytkę CD ze sterownikami, pakiet Norton Internet Security 2004, narzędzie do overclockingu EasyTune5. Dodatkowo znajdziemy kolorową ulotkę informującą o zasadach instalacji i konfiguracji płyty. Na dołączony komplet kabli składają się 2 taśmy ATA133, 1 FDD, wyprowadzenia dla 2 gniazd USB2.0 i drugi zespolony śledź z 2 USB i 2 FireWire. Całość uzupełniają 2 kabelki SATA, ale niestety bez przejściówek zasilających.
Abit AS8
Na koniec smakowita przekąska. Abit AS8 to bowiem bardzo nietypowa konstrukcja w naszym przeglądzie. Płyta łącząca to co najlepsze z przeszłości z przyszłością. Jest to po prostu model z gniazdem LGA775, ale korzystający ze starszych chipsetów. Konkretnie i865PE. Jakie są zalety tego rozwiązania? Ot choćby możliwość użycia starych pamięci DDR, więcej niż 2 urządzeń IDE oraz, co chyba najważniejsze - karty graficznej AGP. Sumarycznie więc dostajemy nowe gniazdo procesora będące w stanie obsłużyć możliwe w najbliższej przyszłości procesory oraz powszechnie stosowane od wielu lat rozwiązania pozwalające rozsądnym kosztem unowocześnić komputer.
Widok ogólny na Abita AS8(kliknij, aby powiększyć)
Płyta oparta jest kombinację układów i828865PE jako mostek północny oraz mostek południowy FW82801ER-ICH5R z obsługą standardu SATA RAID. Czerwono krwisty PCB ma wymiar pełnego ATX - 30,5x24,5cm. Całkowita konfiguracja portów to zwykły slot AGP 8x i tylko 4 gniazd PCI. W 4 sloty DIMM można włożyć 4GB jedno i dwukanałowego RAMu DDR. Oczywiście nie uświadczymy tu standardu PCI Express.
Testowa płyta wyposażona jest w funkcje SATA RAID realizowane przez kontroler mostka południowego (obok tradycyjnego kanału PATA). Sumarycznie dostajemy 4 kanały PATA i 2 SATA. Nie zastosowano jednak dodatkowego kontrolera napędów, więc teoretycznie pod płytę można podłączyć do 6 napędów. Funkcje dźwiękowe realizuje kodek audio Realtek ALC658 z kompletem wyjść do obsługi dźwięku 5.1 i separowanymi wyjściami - mikrofonowym i line-in - to wszystko na krawędzi płyty. Obsługę sieci lokalnej gwarantuje 10/100Mbit kontroler Realteka 8100C. Nie zapomniano o obsłudze interfejsu IEEE1394, czyli FireWire. Za te funkcje odpowiada chip PHY/link TSB43AB23 z jednym wyprowadzeniem na krawędzi i dwoma na śledziu.
Lewe zdjęcie uwidacznia kolejno: wyświetlacz kodów LED, kodek audio, kontroler LAN. Na prawym zdjęciu uchwycony został blok zasilający procesor wraz z paskami 'Overclocking Strips'. (kliknij, aby powiększyć)
Laminat zawiera 4 gniazdka FAN do podłączenia wentylatorków. Jeden wentylator znalazł się na radiatorku mostka północnego w konfiguracji podobnej do powyższego wyrobu Abita. Mostek południowy chłodzi sam radiator. Nie zapomniano też o uGuru opartym o "procesor" Winbonda i wyświetlaczu kodów LED przy lewej krawędzi laminatu.
Tradycyjnie u Abita układ zasilający należy do tych najwyższej klasy. Opierają się one o 4 fazowy blok z 4 tranzystorami na fazę. Pozwala to odpowiednio zasilić nawet najbardziej wymagające procesory. Zgodnie z najnowszą tendencją, także i ta płyta posiada "Overclocking Strips".
Kolejno od góry - widok na radiator mostka południowego, pod nim chip uGuru, kontroler FireWire i złącza SATA. Na prawym zdjęciu wentylator na mostku północnym. Na dolnej fotografii ukazany panel złącz płyty (kliknij, aby powiększyć)
Porty USB znalazły się w ilości 4 sztuk na krawędzi płyty, zaś dodatkowe 4 można podłączyć posiadając odpowiednie gniazdka sygnałowe na "śledziu".
Zatrzaski slotów pamięci nie kolidują z kartą AGP. Jest to zasługa wyjątkowo nisko umieszczonego portu graficznego. Znalazł się on w takiej pozycji, bowiem producent zastosował zaledwie 4 sloty PCI. Dla wielu może się to wydać ilością wystarczającą, ale jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że najnowsze, topowe karty graficzne nVidii zajmują dodatkowo 1 slot poniżej gniazda AGP, to taka ilość gniazd może okazać się zbyt mała. Niezbyt interesująco przedstawia się też punkt, w którym umieszczono wyświetlacz LED. Zdecydowanie bardziej ergonomiczny byłby prawy róg płyty. Niestety w moim przypadku owy wyświetlacz jest kompletnie nieprzydatny, bowiem zasłania go karta dźwiękowa PCI, a wkładanie głowy głęboko w obudowę by cokolwiek odczytać jest wyjątkowo nie ergonomiczne. Z kolei wentylator na radiatorze mostka północnego jest obrócony o kąt 45stopni w stosunku do pozycji w płycie AG8. Przez to nie wieje on na spodnią stronę karty graficznej - konkretnie jej rdzeń, a przed nim.
Magistralę FSB można ustawić w przedziale od 100 do 400MHz. Mnożniki szyn AGP/PCI mają wartość niezależną od FSB i regulowaną w zakresie od 66 do 99MHz. Vcore w można podbić aż do 1,7125V. Napięcie pamięci Vmem od 2,5V do 3,2V, zaś znamionową wartość dla portu AGP - 1,5 do 1,65V. Mamy też pełną kontrolę nad cyklami odświeżeń RAMu.
BIOS zawiera opcję nazwaną Game Accelerator pozwalającą uruchomić znany z i875 PAT. Może przybrać jedną z 4 "pozycji": Auto, Turbo, Street Racer, F1.
Pudełko i jego zawartość (kliknij, aby powiększyć)
Pudełko to obok krążka CD ze sterownikami (niestety bez dodatkowego oprogramowania, za wyjątkiem firmowego tweakera Abit uGuru)- po 1 taśmie FDD i ATA133, 2 kable SATA i 2 przejściówki zasilające dyski SATA, śledź z portami USB i FireWire. W zależności od wersji możemy kupić wersję bez lub z "3rd Eye".
Abit 3rd Eye
Po prostu "trzecie oko" lub uGuruClock. Wyświetlacz ciekłokrystaliczny podłączany pochodną magistrali USB pod specjalny punkt płyty głównej, który dzięki technologii uGuru przekazuje w sposób ciągły dane o podstawowych parametrach pracy naszego komputera. Jego działanie jest niezależne od systemu operacyjnego, choć stosując oprogramowanie uGuru możemy skonfigurować wyświetlacz według własnych upodobań.
Zegar podzielono na 4 elementy. Pierwszy pokazuje bieżącą częstotliwość zegara procesora wraz z aktywnym profilem BIOSu, kolejny pokazuje temperatury. Dalej jest częstotliwość szyn systemowych i napięć oraz temperatura pokoju. Ostatni segment to aktualna godzina i prędkość obrotowa wentylatorów.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Pomysł wydaje się banalny, ale w praktyce trzecie oko doceni każdy overclocker chcący mieć ciągły wgląd w parametry systemu. Możemy bowiem "podglądać" płytę nie posiadając zainstalowanych programów monitorujących lub też w czasie, gdy są one po prostu niedostępne.
Niestety wyświetlacz ma dwie wady. Z jasnym słońcu i w słabym świetle jest nieczytelny. Winny jest temu zastosowany typ matrycy - ciekłokrystaliczna. Wyświetlacz luminescencyjny może nie byłby tak efektowny, ale na pewno bardziej czytelny. Jednocześnie też gdy komputer jest włączony (w spoczynku) nie mamy dostępu do zegara i termometru. Może w kolejnej wersji producent doda jakiś akumulator uniezależniając wyświetlacz od zewnętrznego źródła zasilającego w czasie bezczynności komputera.
Mimo wszystko przyjemny to w użyciu dodatek, który jest kompatybilny ze wszystkimi modelami płyt korzystającymi z technologii uGuru opartymi o chip Winbond W83L9500.
Testy
Pośród testowych płyt oba Abity pracowały defaultowo z magistralą 204MHz. Gigabyte podawał zegar 201MHz. Tylko Albatron delikatnie niedotaktowywał układ centralny pracując z 199,5MHz szyną. Do testów płyty miały wymuszony 201MHz zegar FSB. Dodatkowo włączone były wszystkie opcje podnoszące wydajność. Oznaczało to włączenie technologii "Game Accelerator" w modelu AS8 na poziom Turbo.
Przeglądając wyniki testów można dojść do jasnego wniosku: połączenie karty AGP z odpowiednio skonfigurowanym chipsetem i865PE jest lepszym rozwiązaniem niż pachnący nowością i915P. Płyta AS8 jest doskonałym wyborem. Krótszy czas dostępu do pamięci, włączony PAT i dopracowana architektura owocują zauważalną przewagą. Widać to po testach systemu pamięci, gdy i865PE lepiej sobie radzi od swego następcy! Oczywiście należy wziąć poprawkę na to, że Springdale pracował z włączonym PATem, którego posiadać nie powinien. Sęk jednak w tym, że obecnie spora ilość płyt głównych na tym chipie umożliwia proste włączenie tej opcji. Płyty i915P takiej możliwości nie dają. Jeśli chodzi o konkurencję zbudowaną na Grantsdale: Abit i Gigabyte charakteryzuje podobna wydajność, z lekką przewagą na rzecz jednej to drugiej płyty w zależności od testu. Wolniejszy okazał się Albatron. Oczywiście jak zwykle pojawiły się wyjątki. Gigabyte w teście 3D Marka okazał się znacznie wydajniejszy niż reszta oferując znaczącą przewagę. Z kolei Abit AS8 z kartą AGP słabo wypadł w teście Quake3 przy wysokim poziomie detali, odstając sporo od konkurentów. Wynik mimo iż wyglądał na typowy kaprys benchmarku był stabilny i powtarzalny.
Dźwięk na pokładzie
Na prezentowanych płytach znajdziemy trzy różne kodeki audio. O ile płyty Albatron i Gigabyte korzystają z logiki specyfikowanej przez Intel High Definition Audio, to Abit wyłamał się stosując proste rozwiązanie AC97 i zaufał sprawdzonemu układowi Realteka serii 658. Jeśli chodzi o użyte kodeki, to Gigabyte stosuje konstrukcję C-Medii, model 9880. Albatron użył Realteka ALC880.
Ze wszystkich układów, jak nietrudno zgadnąć wyróżniły się te oparte o Intel High Definition Audio. Cóż jakością nie powalały, ale brzmienie obu konstrukcji wyróżniało się na tle ALC658 Abita. Dźwięk był bardziej "kolorowy" i czuć, a raczej słychać było wyższą częstotliwość i rozdzielczość próbkowania. Nie była to jednak różnica niesamowita i gdybym miał "słuchać płyt" w odstępie kilku godzinnym to różnicy bym nie zauważył. Z pewnością daleko jeszcze im do dedykowanych kart dźwiękowych. Nie oszukujmy się, komu zależy na kosztach, ten nie przebije jakością wyspecjalizowanych urządzeń. Zastosowana technologia tworzy jednak dobra podstawę do budowy prostych domowych "centrów rozrywki" zwłaszcza w obliczu wsparcia dla sporej ilości poprawiających doznania dźwiękowe rozszerzeń zawartych w intelowskiej specyfikacji.
Jeśli miałbym wybierać z kolei między kodekiem Realteka, a CMedii, to postawiłbym znak równości. Jak dla mnie nie było różnicy. Niestety nie dane było sprawdzić kompatybilności w zbyt wielu aplikacjach. Starsze kodeki potrafią czasami sprawić psikusa i brzydkie "bąki" wypuszczać, jak będzie z nową technologią? Cóż jest ona świeża i na pewno jeszcze trzeba trochę popracować, bowiem na tą chwilę stwierdzenie, że jest ona bezkonfliktowa jest po prostu nadużyciem.
Z kolei dźwięk oferowany przez płyty Abita... cóż typowa jakość AC97 współpracującego z powszechnie stosowanym układem ALC658. Jakoś za specjalnie nie utkwił mi w pamięci, ani pod względem pozytywnych, ani negatywnych doznań. Jednak trochę szkoda tego IHDA w AG8, bo jego brak w AS8 można zrozumieć.
Podkręcanie
Kwestia overclockingu na płytach opartych o chipsety rodziny i915/925 to temat skomplikowany i zasługujący na osobny artykuł. Postaram się jednak streścić ogół zebranych wiadomości.
W chwili pisania tekstu mającego zapoznać czytelników z nowymi technologiami Intela nie było wiadomo zbyt wiele dlaczego tak słabo toto się kręci. Świat obeszła plotka o blokadzie założonej na nowe chipsety. Jeśli zegar taktujący szynę FSB przekroczył o 10% nominalne taktowanie, generator zegara miał się resetować uniemożliwiając normalną pracę. Pierwsze próby overclockingu ewidentnie na to wskazywały. Zakręcone i915/925 za bardzo nie były. Dziś wiadomo trochę więcej na temat tego zjawiska.
Na przeszkodzie podkręcaniu stoi architektura chipsetów i szyn doń podłączonych. Okazuje się bowiem, że układy są konstrukcjami na wpół synchronicznymi. Po prostu szyna PCIe jak i łącze międzymostkowe DMI są taktowane zegarem definiowanym przez dzielnik, za punkt odniesienia biorący szynę FSB. Tak więc jeśli podkręcamy FSB wzrasta taktowanie PCI Express i DMI. Co za tym idzie wracamy do starych czasów - podkręcasz procesor, podkręcasz cały komputer. Obecne chipsety nie potrafią jeszcze taktować wszystkich szyn niezależnie od siebie i ich referencyjne zegary są po prostu zależne od głównego układu PLL.
Jaki skutek ma taka konstrukcja tłumaczyć chyba nie trzeba. Sporo płyt udostępnia regulację napięcia zasilającego mostek północny, co pozwala osiągnąć w miarę wysokie zegary i częściowo obejść ograniczenia, ale do rekordów z poprzedniej generacji chipów jeszcze daleko i problem nie jest rozwiązany.
W obecnej chwili główną przeszkodą stojącą na drodze ku wysokiemu FSB są więc: karta graficzna i dysk HDD (pamięta ktoś jeszcze te czasy, gdy procesora wysoko się nie podkręcało z uwagi na ważne dane na dysku twardym?). Ogólna zasada jest taka - chcesz mieć wysokie FSB, to musisz mieć kartę graficzną ATI. Układy serii X... potrafią wytrzymać taktowanie FSB rzędu 270-280MHz. Z nVidią jest troszkę gorzej. Bezproblemowo obecne karty korzystające z łącza HSI pracują do granicy 260MHz.
Drugi, poważniejszy problem to dysk twardy. Jak wiadomo nowe układy korzystają z mostków południowych ICH6, które posiadają tylko 2 kanały PATA, ale aż 4 SATA. Problemem są właśnie napędy SATA. Niestety te dyski z uwagi na przetaktowaną szynę DMI tolerują tylko 230MHz FSB.
I tu dochodzimy do sedna intelowskiego zabezpieczenia antyoverclockingowego. Ma ono po prostu uchronić nieświadomych użytkowników przed groźbą utraty danych/zepsucia sprzętu. Chip w końcu projektowano do pracy w warunkach nominalnych, a nie do hardcorowego overclockigu. A że producenci na wiele pozwalają użytkownikowi to osobna kwestia.
Tyle teorii. Czas na praktykę. Pośród płyt ze złączem PCI Express najładniej podkręciła się płyta Abita AG8. Bardzo wysoki poziom regulacji napięcia na mostku północnym pozwala osiągnąć niezłe rezultaty. Rzekł bym nawet, że jest to trochę poziom niebezpieczny. 2,05V to bardzo dużo i mimo mego overclockersiego zacięcia nie byłem nawet skłonny sprawdzać co ono daje. Ograniczyłem się do 1,8V. Dzięki temu udało mi się uzyskać FSB 275MHz. Niestety jest to poziom poza możliwościami karty graficznej, która poprawnie pracowała dopiero przy 250MHz. Przy wyższych częstotliwościach po prostu zawieszała się w trybie 3D. Pamięci równie wysoko się podkręciły. Używane do testów moduły OCZ na legendarnych kościach Winbonda BH5, bez zająknięcia wytrzymały zegar 255MHz przy timingach 2-2-2-6. Oczywiście kosztem napięcia zasilającego. Musiałem dać 3,2V, ale jak wiadomo te pamięci bardzo lubią wysokie napięcia i dopiero wtedy pokazują swój potencjał. Bogate opcje monitorujące pozwalały także sprawdzić dlaczego na innych płytach te pamięci nie zawsze tak wysoko potrafią pracować. Odpowiedź jest prosta. Napięcie pamięci VTT. Powinno ono mieć wartość 1/2 napięcia Vmem. Wcześniejsze płyty Abita miały problem z tą wartością i przy wysokich napięciach Vmem VTT miewało stałą wartość 1,3V, która wybitnie utrudniała podnoszenie zegara pamięci. Teraz problem został naprawiony i dla VTT jest przydzielana właściwe napięcie.
Druga z płyt Abita - model AS8 również nie zawiodła. Tu problemu z podkręcaniem nie było i płyta synchronicznie z pamięciami (moduły GeILa na kościach Samsung TCCD) osiągnęła stabilną częstotliwość 280MHz. Jest to zasługa stałych częstotliwości szyn AGP/PCI niezależnych od FSB. Jak na chipset i865PE to porządny wynik. Podobnież sprawa miała się z napięciem pamieci.VTT=1/2 Vmem. Niestety PAT działał tylko do około 220MHz. Potem należało go wyłączyć dla uzyskania stabilności, co przy wysokich częstotliwościach FSB nie jest bez wpływu na wydajność.
Albatron PX915P Pro jest słabiej uzbrojony od Abita. Opcje monitoringu są uboższe, a i płyta potrafiła poprawnie pracować z FSB do 240MHz. Podobnie było z Gigabyte. Płyta stabilnie pracował również do 240MHz, co daje 20% wzrost taktowania w stosunku do defaultowej częstotliwości.
Podsumowanie
- Wszystkie płyty w czasie testów sprawowały się poprawnie nie wykazując poważniejszych anomalii. Pewnie i stabilnie. Na początku trochę grymasił Albatron, ale zmiana BIOSu pozwoliła na bezkonfliktową współpracę z pamięciami OCZ.
- W kategorii wydajności bezspornie wygrała płyta Abita AS8. Drugi model Abita i Gigabyte charakteryzowała podobna wydajność. Niestety gdzieś za peletonem dreptał Albatron. Nieco inaczej należy jednak traktować Abita AS8 w stosunku do pozostałych bohaterów. To w końcu model zbudowany na innym chipsecie, który korzysta ze starszej magistrali AGP.
Jeśli mielibyśmy porównywać płyty i915P przy swych nominalnych ustawieniach, z pewnością Abit AG8 zdeklasowałby rywali. Działo by się to za sprawą 204MHz defaultowo taktowanego FSB. Zresztą to normalny krok, wiele płyt tego producenta charakteryzuje ten feler. Szukać nie trzeba daleko. To samo zjawisko występowało u Abita AS8. Gigabyte z 201MHz końcowo taktował procesor zegarem 3618MHz, co jest wartośćią bliską referencyjnej. Z kolei Albatron wręcz niedotaktowywał CPU, co mogło by mieć pewien minimalny wpływ na benchmarki. Jeśli porównywać w ten sposób skrajności, to za ewidentnego oszusta trzeba by było uznać Abita. Odchylenie taktowania CPU między płytami Abita i Albatronem wyniosło aż 81MHz!
- Wszystkie płyty są przyjemne dla ucha. Co prawda Abit jako jedyny zastosował wentylator na chipsetach swych płyt, to jednak pracował on niemal bezgłośnie i pod względem komfortu użytkowania płycie nie jest daleko do chłodzonych pasywnie oponentów. Co prawda należy jeszcze wziąć pod uwagę jakość wentylatora. Z czasem łożyska mogą się zużyć, bądź zabrudzić powodując nieprzyjemne buczenie. Taka historia nie wydarzy się raczej ani u Albatrona, ani Gigabyte.
Innowacyjne z kolei jest podejście do kwestii instalacji tego elementu chłodzącego mostki Abita. Ciąg powietrza wytwarzany przez nietypowo zainstalowany wentylator sięga nie tylko radiatora na mostku północnym, ale chłodzi także inne elementy. Aż dziwne, że nikt nie wpadł na ten pomysł wcześniej. Efekt jednak potrafi zepsuć niewystarczający przepływ powietrza. Bogate funkcje konfiguracyjne pozwalają też dokładniej niż konkurencji regulować hałas emitowany przez pozostałe wentylatory. Abit w swych płytach z technologią uGuru umożliwia bowiem dosyć płynną regulację obrotów trzech wentylatorów (Albatron 1, Gigabyte 0). W obliczu coraz powszechniejszej walki z hałasem jest więc w stanie zaoferować bogatsze funkcje które często są niedostępne u innych.
- Laminat Gigabyte i Albatrona udostępnia największą ilość portów, pod które można podłączyć najróżniejsze napędy. Są to 4 porty SATA i 4 PATA, choć tylko Gigabyte udostępnia funkcje RAID dla wszystkich kanałów. Dwie płyty Abita ograniczają się do obsługi 2 kanałów IDE i 2 SATA dla AS8 oraz 1IDE i 4 SATA dla AG8.
- Modele Abita i Gigabyte oferują złącza FireWire. Te trzy płyty posiadają po 3 porty tego standardu.
- Gigabyte jako jedyna płyta pozwala wybrać typ zastosowanej pamięci. Użytkownik może ją obsadzić modułami DDR lub DDR2. Bezpieczeństwo w pewnych sytuacjach zapewnić też może podwójny BIOS. Żaden z konkurentów nie oferuje odpowiednika tych funkcji.
- Płyty Gigabyte i Albatrona dysponują podobnej klasy układami dźwiękowymi opartymi o technologię High Definition Audio. Abit zastosował prostsze kodeki AC97. Co warte zauważenia, wszystkie płyty oferują komplet złącz audio.
- Trzy płyty na chipach i915P integrują wysokiej jakości 1Gbit układ sieciowy, a dodatkowo w produkcie Gigabyte i Albatrona znalazł się drugi kontroler odpowiednio 1000 i 100Mbit. Płyta Abita AS8 korzysta ze starszego, ale jak się wydaje wystarczającego dla znacznej ilości użytkowników 100Mbit chipu Realteka.
- W kwestii overclockingu zwycięstwo Abita. Multum opcji konfiguracyjnych, poziom dostępnych napięć, jak i konstrukcja płyt pozwoliła na bezkompromisowe podkręcanie. Albatron i Gigabyte wyglądają troszkę słabiej. Nawet opcje monitorujące zintegrowane wokół chipu uGuru są wiele bogatsze. Ciekawa jest też możliwość tworzenia profili różnych ustawień BIOSu. Pozwala to na łatwe wczytywanie zależnych od zapotrzebowań ustawień. Niestety nieprawidłowa konfiguracja BIOSu-np. zbyt ostro ustawione timingi pamięci w przypadku płyt Abita owocuje całkowitą blokadą płyty. Pozostaje tylko zworka czyszcząca. W przypadku pozostałych płyt wystarczyło odczekać kilka chwil by płyta wstała w trybie "awaryjnym".
- Wyświetlacz LED i "trzecie oko" Abita są dobrym pomysłem i podnoszą bardzo funkcjonalność płyt. Ten pierwszy pomysł może przekazać wiele informacji o przyczynach ewentualnej awarii komputera, pozwalając łatwo zlokalizować źródło usterki. Niestety jego pozycja w modelu AS8 jest mocno kontrowersyjna i obniża funkcjonalność. Z kolei "3rd Eye" pozwala łatwo i w niemal każdych warunkach monitorować stan naszego peceta.
- W kwestii dodatków przewaga Gigabyte. Duża ilość kabli ułatwia montaż wielu urządzeń. Abit i Albatron troszkę oszczędzili. Zarówno jednak Gigabyte jak i Albatron oferują funkcjonalne oprogramowanie, którego zabrakło u Abita.
- Jeśli spojrzeć pod względem finansowym, najkorzystniej wyglądają propozycje Abita-AS8 i Albatrona. Obie kosztują w okolicach 100-110$. Wart wyróżnienia jest szczególnie Albatron, bowiem dwie pozostałe płyty na chipie Grantsdale są sporo droższe. Abit AG8 to wydatek 130$. Za to Gigabyte zdecydowanie się wyróżnia ceną - 170$ jakie żąda się za ten produkt, to kwota trochę zbyty wysoka.
Jak widać nie ma produktów idealnych. Każdy ma swe pomniejsze wady, ale wszystkie płyty są na tyle wartymi zainteresowania wyrobami, że zasłużyły na nasze serwisowe wyróżnienia.
 
Abit AS8
+ udane połączenie nowej technologii ze sprawdzonymi komponentami
+ wysoka wydajność
+ bogate opcje overclockerskie i konfiguracyjne
+ technologia uGuru dająca wsparcie dla "3rd Eye"
+ przystępna cena
+ wsparcie dla standardu FireWire i SATA RAID
- brak wsparcia dla PCIe
- tylko 4 sloty PCI
|
Abit AG8
+ wysoka wydajność w kategorii płyt na chipie i915P
+ bogate opcje overcockerskie i dobry wynik podkręcania
+ nowoczesne rozwiązania
+ technologia uGuru dająca wsparcie dla "3rd Eye"
+ wsparcie dla standardu FireWire i SATA RAID
- brak obsługi Intel High Definition Audio
- wydajność niższa niż i865PE
- tylko 1 kanał IDE
|
Gigabyte GA-8I915P Duo Pro
+ wysoka wydajność w kategorii płyt na chipie i915P
+ możliwość użycia pamięci DDR i DDR2
+ podwójny kontroler sieciowy
+ DualBIOS
+ wsparcie dla dodatkowych portów IDE i standardu FireWire
+ gratisowa edycja programu Northon Internet Security
+ Intel High Definition Audio
- wydajność niższa niż i865PE
- wysoka cena
- przeciętne opcje konfiguracyjne
- przeciętny overclocking
|
Albatron PX915P Pro
+ przystępna cena
+ podwójny kontroler sieciowy
+ wsparcie dla dodatkowych portów IDE
+ Intel High Definition Audio
- niższa wydajność
- przeciętne opcje konfiguracyjne
- przeciętny overclocking
|
 Sprzęt do testów dostarczyły firmy:
|
|  | GIGABYTE Polska |
|  | ABIT Polska |
|  | ALBATRON Technology Co |
|
