Test dysków OCZ SSD Core Series 64GB

M E N U

» Nowości

» Archiwum

» Recenzje / Testy

» Board

» Rejestracja

Szukaj @ TwojePC

RECENZJE | Test dysków OCZ SSD Core Series 64GB

Test dysków OCZ SSD Core Series 64GB Autor: Skipper \| Data: 16/01/09

Testy

Testy wydajnościowe dysków przeprowadzane były za pomocą programów HD Speed, oraz HD Tune. Każdy cykl mierzenia poszczególnych wartości polegał na dwukrotnym uruchomieniu obu programów testujących. Przedstawiony poniżej wynik jest średnią wszystkich czterech pomiarów.

Słowo wyjaśnienia należy się testowi zapisu na dwa dyski skonfigurowane w RAID 0. Przedstawiony powyżej wynik (140 MB/s) jest mierzony „na oko”, na podstawie zaobserwowanej i oczekiwanej wydajności, gdyż oba programy testujące nie były w stanie zmierzyć prędkości zapisu na taką macierz (błąd zapisu). Trudno powiedzieć, z czego to wynika, jednak na pewno nie ze złego działania dysków – dane można na RAID 0 złożonym z dwóch SSD zapisywać i odczytywać bez najmniejszych problemów.

Prędkości, co widać już na pierwszy rzut oka, są zdecydowanie wyższe, niż te, osiągane przez klasyczne dyski twarde. Co więcej, technologia flashowa pozbawiona jest okrągłych talerzy, które miały tą właściwość, że wraz ze zbliżaniem się do środka przestrzeni zapisu (zazwyczaj końca dysku), wydajność drastycznie spadała (prędkość liniowa bliżej środka wirującego talerza jest niższa niż na jego końcu). Używając napędu SSD możemy cieszyć się w miarę równym transferem danych, niezależnie od pozycji zapisu/odczytu. Mimo to, prędkość dysków połączonych RAID’em jest drobnym zaskoczeniem. Łącząc w taką macierz standardowe dwa dyski twarde, można się spodziewać wzrostu wydajności o około 90%. Gdyby przeliczyć ten wzrost dla SSD otrzymamy niemal równo 60%. Wytłumaczeniem takiego stanu rzeczy może być zasada, która znajduje zastosowanie dla RAID 0, mówiąca o tym, że każdy kolejny dodany dysk (tego samego typu) zwiększy wydajność macierzy, lecz z każdym kolejnym dyskiem, wzrost tej wydajności będzie coraz mniejszy. Jeśli potraktujemy pojedynczy dysk SSD, jako zbiór kilku kart pamięci pracujących już w swojej własnej macierzy, zgodnie z tym, co napisaliśmy na początku recenzji, to stanie się jasne, gdzie się podziało brakujące 30% mocy.

Kolejnym ważnym atutem nowej technologii są czasy dostępu. Uzyskane, średnie 0,2 ms, to bezapelacyjnie nokaut HDD, których średni czas dostępu kształtuje się obecnie na poziomie 8,0 ms. Biorąc pod uwagę, iż przechowywany na dysku plik wymiany, czy inaczej pamięć wirtualna, działa na podobnych zasadach, co pamięć RAM (gdzie ważny dla szybkości działania jest właśnie czas dostępu do danych), pomysł umieszczenia tego pliku na SSD wydaje się całkiem sensowny. Przeprowadziliśmy również i taki test, lecz znalezienie jednoznacznego, miarodajnego narzędzia do sprawdzenia na ile ta zmiana przyczyniła się do poprawy działania systemu jest chyba niemożliwa. Mimo to empiryczne badanie zdaje się wykazywać przyrost szybkości działania systemu. Programy zdają się otwierać szybciej, a dysk nie „mieli” tyle przy przechodzeniu między pulpitem a wymagającymi aplikacjami 3D. Być może producentom takich dysków opłaci się wypuszczenie na rynek SSD o małej pojemności, powiedzmy 2 GB, lecz o zbliżonej, do testowanych dzisiaj (lub nawet większej) prędkości, specjalnie dla potrzeb pamięci wirtualnej.

Warto również zwrócić uwagę na pozostałe dwa parametry pracy dysków, mianowicie ich temperaturę, oraz hałas. Wielbiciele chłodzenia wszystkich podzespołów i wyciszania wszystkiego, co się da, nie będą zadowoleni z SSD. Nie dlatego, że napędy są głośne, lub strasznie gorące, wręcz przeciwnie – nie ma żadnych logicznych przesłanek by jakkolwiek taki dysk „tuningować”. Po czterech godzinach intensywnej pracy temperatura dysku jest nadal taka sama, jak po wyjęciu go z pudełka. Zdaje się, że producenci nawet nie zaopatrzyli swoich produktów w czujniki temperatur, bo wszystkie programy diagnostyczne jak zaklęte wyświetlały wartość 0 stopni. Rzeczywiście taki czujnik wydaje się zbędny. Jeśli chodzi o głośność pracy, to często zdarza się, że producenci sprzętu reklamują swoje wyroby jako „niesłyszalne”, a później okazuje się, że mimo braku wiatraczka, albo innych ruchomych elementów urządzenie piszczy lub wydaje inne dźwięki niewiadomego pochodzenia. Tym razem reklamowane przez OCZ „0 dB” jest jednak faktem. Nawet łamiąc wszelkie przepisy BHP poprzez wsadzenie głowy do wnętrza włączonego komputera i przyłożenia ucha do intensywnie pracującego dysku, nie da się usłyszeć najdelikatniejszego dźwięku jego aktywności. I cóż mają z takim sprzętem zrobić maniacy tuningu i kolorowych wiatraczków? Zanudzą się na śmierć!

poprzednia strona (Rzut okiem) - następna strona (Podsumowanie )

Polub TwojePC.pl na Facebooku

Rozdziały: Test dysków OCZ SSD Core Series 64GB

»	Wstęp
»	Rzut okiem
»	Testy
»	Podsumowanie
»	Kliknij, aby zobaczyć cały artykuł na jednej stronie
	Wyświetl komentarze do artykułu »