|
TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
 |
S P R Z Ę T |
 |
| |
|
 Soltek SL85DRV+ & Intel D850MD dla Pentium 4
Autor: Lancer
Data: 14/11/01
|
|
|
Układ P4X266 przygotowany przez VIA i przeznaczony dla procesorów Pentium4 i pamięci DDR od kilku miesięcy stara się wkroczyć na rynek, mimo braku "akceptacji" przez Intela. Produkt VIA dla procesorów P4 stanowi poważne zagrożenie dla Intela i jego własnych konstrukcji - zwłaszcza układu i845 z pamięciami SDRAM. Efekt jest taki, że VIA w świetle prawa nie posiada licencji na wytwarzanie chipsetów do obsługi procesora Pentium4, co powoduje lęk części producentów płyt głównych do produkcji wyrobów opartych na P4X266. Wyraźnie widać to na sklepowych półkach, gdzie ilość konstrukcji bazujących na chipsecie P4X266 nie wybija się ponad inne. Na dzień dzisiejszy, praktycznie tylko czterej producenci przyznają się do produkcji takich płyt głównych - Shuttle, ECS, Chaintech i Soltek. Dzięki pomocy firmy Balta przetestowałem płytę główną tego ostatniego producenta. Jak zachowa się ona w konfrontacji z wyrobem bazującym na najwydajniejszym układzie logicznym obsługującym Pentium4? Zapraszam do opisu płyt - Soltek SL85DRV+ i Intel D850MD. |
Soltek SL85DRV+ / DDR
Wyrób Solteka bazuje na połączeniu dwóch układów - P4X266 jako mostek północny oraz VT8233 - mostek południowy. Więcej o samym chipsecie P4X266 pisałem przy okazji recenzji płyty Shuttle AV40. Tak jak wszystkie nowe konstrukcje VIA, tak i tu do komunikacji układy logiczne używają magistrali V-Link. Płyta posiada podstawkę pod procesor Pentium4 nowego wzoru - tj. microPGA z 478 nóżkami.
Gniazdo typu Socket478
Samo gniazdo otacza stelaż przeznaczony do mocowania potężnego radiatora. Nie ma tu już mowy o plastykowych wypustkach znanych ze starszych typów gniazd Socket-7, 370 i A. Niezwykłe są proporcje nowego radiatora w stosunku do samego procesora - około 1:6! Same wymiary radiatora również wybiją się ponad to, co standardowo widujemy na naszych procesorach. Wraz z rosnącą częstotliwością układów scalonych, zwiększa się ilość wydzielanego ciepła. W związku z tym rosną rozmiary układów chłodzących. Niestety czasy, gdy procesor był chłodzony samym radiatorem odeszły dawno w zapomnienie. Nowy sposób przytwierdzana coolera jest bardzo wygodny i nie ma potrzeby już dłubania przy podstawce, nie martwimy się o urwanie "ząbka". Dziwi trochę brak kompatybilności ze starym typem radiatora wprowadzonym wraz z Socket423, którego nawiasem mówiąc sposób mocowania jest jeszcze prostszy. Wystarczy odgiąć dwie dźwigienki i już gotowe.
Procesor i jego "zimne" ubranko...
Gniazdo procesora jest co prawda otoczone baterią kondensatorów, lecz nie przeszkadza to w najmniejszym stopniu w zakładaniu radiatora - jak to często zdarzało się na wcześniejszych Socketach jeśli inżynierowie umieścili elektrolity zbyt blisko procesora. Niedaleko od samej podstawki znaleziono miejsce na gniazdka zasilania w postaci trzech osobnych wtyków zasilających płytę w prąd, a zgodnych ze specyfikacją ATX 2.03 - tradycyjne 10-pinowe oraz dwa nowe, 4-pinowe dostarczające napięcie 12V oraz jedno płaskie, będące dosłownie połową wtyku znanego ze starego standardu BabyAT. Amatorzy Pentium4 nie mogą więc pominąć niby drobnego, ale ważnego szczegółu - konieczności posiadania odpowiedniego zasilacza.
Soltek SL85DRV+ w całej okazałości (kliknij, aby powiększyć)
Trzy gniazda pamięci pozwalają na obsługę do 3GB pamięci typu DIMM DDR. Niestety położenie pierwszego z banków utrudnia manipulację przy pamięci w nim osadzonym, jeśli posiadamy dłuższą kartą AGP VGA. Na czerwonym laminacie, przywodzącym na myśl konstrukcje firmy A-Trend zainstalowano, obok obowiązkowego gniazda AGP, aż 6 slotów PCI. Poniżej ostatniego z nich, wygospodarowano miejsce na jeszcze jeden slot CMR. Wydaje się on nieco zbędny, gdyż na rynku nie znajdziemy raczej urządzeń przeznaczonych do obsługi w tym porcie. Jednak samo jego umieszczenie nie koliduje z niczym innym, wiec na pewno nie będzie przeszkadzać.
Laminat płyty kryje jeszcze jedna niespodziankę - kontroler RAID, obsługiwany przez chip Promise. Pozwala on na podłączenie czterech dodatkowych urządzeń i zbudowanie prostej macierzy dyskowej. Mostek południowy VT8233 wspiera do 6 portów USB, a wyprowadzenia z kodeka audio umożliwiają "słuchanie dźwięków" bez osobnej karty muzycznej. Cztery gniazdka posłużą do podłączenia zewnętrznych wentylatorów.
Trzy sloty pamięci DDR
Ogólne rozmieszczenie komponentów na płycie nie budzi większych zastrzeżeń. Jeśli chodzi o opcje konfiguracyjne, to na samym laminacie są dwa ważne przełączniki. Jeden służy do odłączenia kontrolera RAID, drugi blok przełączników DIP pozwala na odgórne ustawienie magistrali FSB na wartość -100, 103, 107, 110 i 133MHz.
Niemal tradycyjnie już w BIOSie produktów Solteka znajdziemy opcje dla overclockerów. Magistralę systemową regulujemy w zakresie od 100 do 255MHz z krokiem co 1MHz. Napięcie zasilające procesor jest przestawiane od 1,1 do 1,85V z dokładnością do 0,025V. Kolejne opcje pozwolą na podniesienie napięć pamięci DDR - niestety tylko dwie opcje 2,5 i 2,6V; oraz napięcie portu AGP w zakresie 1,5V do 1,8V. Mnożnik może mieć wartość od 8 do 23-krotności magistrali systemowej. Opcje ustalające czasy odświeżania pamięci pozostały podobne do tych znanych z innych płyt na chipach VIA.
Boczna ścianka płyty Soltek
Kilka tygodni temu newsy ze świata głosiły, że oto na półkach sklepowych w Japonii pojawiła się płyta na układzie P4X266 producenta nie przyznającego się do niej żadnym napisem (podobnież było 2 lata temu gdy w Asus swe płyty pod Athlona sprzedawał w białych, nie oznaczonych pudełkach, by nie "podpaść" Intelowi). Po bliższych oględzinach jeden z serwisów doniósł, że płyta jest wyrobem Solteka. Podobnie zakamuflowaną płytę przyszło mi testować. Sam laminat nie posiada żadnych oznaczeń producenta. Jedynym sygnałem, pozwalającym zidentyfikować od kogo pochodzi wyrób jest mała naklejka z oznaczeniem 85DRV+. Taka symbolika ewidentnie wskazuje na Solteka. Żółte pudełko nie zawiera żadnych oznaczeń, a jedyna wskazówka co jest w środku jest napis - P4X266. Wewnątrz nie znajdziemy typowych dla Solteka darmowych programów. Wszystko wygląda jak zwykły OEM. Czarno-biała płytka i kable. Cóż, jak nie można legalnie, trzeba inaczej. Cichaczem i nie krzycząc głośno co to jest...
Układ Intel i850
i850 Tahema jest układem logicznym obecnym na rynku już rok. Przez ten czas żaden inny układ (choć nie było ich zbyt wiele - i845, P4X266 i wchodzący obecnie SiS) nie zdobył takiej popularności. Żaden inny nie oferuje podobnej wydajności, a to dlatego, że 850 jest idealnie dopasowany do potrzeb Pentium4. W istniejącej obecnie mutacji jest zdolny do współpracy z wydajnymi pamięciami RDRAM PC800 (w najbliższym czasie spodziewany jest i850E pracujący na magistrali 133MHz). Chipset jest konstrukcją dwukanałową. Każdy z potoków zapewnia połowę apetytu procesora na przesłane dane. Wytłumaczeniem takiego posunięcia jest specyfika pamięci RambusDRAM. Jest ona układem 16-bitowym (dla porównanie pamięć DDR i SDRAM jest układem 64-bitowym, 32-bitowe układy RambusDRAM są dopiero w fazie prototypów). Chcąc zapełnić całe pasmo zapotrzebowania na dane, potrzeba pamięci w dwóch kanałach, tworzących więc niejako jedną pamięć 32-bitową. Każdy z kanałów więc dostarcza po 16-bitów. Konstrukcja kontrolera pamięci wymaga, aby na zakończeniu banków każdego z kanałów znajdowało się zakończenie elektryczne. Ponieważ układ i850 posiada dwa sloty pamięci na każdy kanał (czyli łącznie cztery), na jeden musi przypadać kombinacja pamięć-pamięć lub pamięć-terminator (czyli wspomniane zakończenie elektryczne). Kolejnym ograniczeniem jest, by pamięci obsadzone w jednym kanale miały identyczną pojemność jak te na kanale drugim (czyli w grę wchodzą kombinacje 64MB/64MB lub 128/128MB itd). Niedopuszczalne jest obsadzenie tylko jednego kanału lub obsadzenie slotów pamięciami o różnych pojemnościach. Chodzi oto, aby lustrzany bank miał pamięć o identycznych parametrach. W efekcie możliwe ustawienia pamięci mogą wyglądać dla przykładu tak: 64MB/128MB (kanał pierwszy); 64MB/128MB (kanał drugi), gdzie sumaryczna pojemność w tym przypadku to 384MB.
Pentium4 pracujący na magistrali AGTL+ 100MHz Quad Pumped Bus ma szerokość szyny danych wielkości 2,98GB/s. Dokładnie tyle zapewnia pamięć RDRAM pracująca z chipsetem i850 (2kanały x 2bajty x 800MHz=3051,75MB/s=2,98GB/s). Układ i850 jest architekturą pseudo-synchroniczną, tzn. może taktować pamięci zegarem innym lub identycznym z magistralą procesorową. FSB ma bowiem 100MHz w trybie Quad Pomped Bus (czyli efektywnie 400MHz), zaś obsługiwane pamięci są muszą być zgodne ze specyfikacją PC600 i PC800. Te pierwsze mają faktyczną częstotliwość 600MHz wobec 400MHz jaką ma magistrala systemowa.
Tahema ma typową dla układów z serii i8xx architekturę tzw. HUB'ową. Tradycyjnie pojmowany mostek północny z południowym łączy się nie przy pomocy szyny PCI, ale specjalizowanego łącza o podwojonej przepustowości w stosunku do PCI. Intel podaje tą przepustowość na poziomie 266MB/s. Takie podejście do sprawy ma dwa podstawowe plusy. Odciąża magistralę PCI, pozwalając obsadzić więcej urządzeń w tych portach. Podstawową jednak zaletą jest poszerzenie pasma komunikacyjnego między newralgicznymi układami płyty głównej - mostkami północnym i południowym, co wraz z rosnącą ilością danych do "przepchania" nie spowoduje niepotrzebnego zatkania się podczas komunikacji zachodzącej między składowymi płyty głównej. Intel kolejne części kontrolerów nazywa: mostek północny - Memory Controller Hub 82850; mostek południowy - I/O Controler Hub 82801. Trzeci element to Firmware Hub 82802AB, będący w istocie programową częścią sterującą, zawierającą BIOS.
i850, podobnie jak inne chipsety Intela służące do obsługi Pentium4, współpracuje tylko z kartami graficznymi zasilanymi napięciem 1,5V. Użycie innych może powodować uszkodzenie sprzętu. Układ posiada wbudowaną część kodeka dźwiękowego (AC 2001? ) i układ sieciowy (10/100Mbit). Dyski twarde podłączane pod kontroler ATA100 nie robią już na nikim wrażenia.
Intel D850MD / RDRAM
Płyta jest referencyjnym wyrobem Intela - model D850MD. Wykonana jest w standardzie microATX. Posiada gniazdo na procesor w standardzie mPGA478, 4 banki pamięci RDRAM (dwa banki na kanał). Pod gniazdem AGP znajdują się 3 PCI (zgodność ze specyfikacją PCI 2.2). Układ dźwiękowy AC97 AD1885 wspomagany jest przez interfejs sieciowy FastEthernet. Na nietypowym wyprowadzeniu na krawędzi płyty znajdziemy 4 porty USB. Likwiduje to konieczność wyprowadzania dodatkowych gniazd USB poprzez "kabelek" na śledziu - rozwiązanie znane choćby z płyt bazujących na chipach VIA. Do płyty możemy podpiąć standardową ilość 4 urządzeń w standardzie ATA100.
Intel D850MD w pełnej krasie (kliknij, aby powiększyć)
Stelaż mocujący radiator na procesorze jest podobny do tego z płyty Solteka. Na mostku północnym zainstalowano duży radiator (jak na tak mały układ elektroniczny) - zapewnia on wystarczające chłodzenie dla kontrolera a jednocześnie nie wymaga instalowania wentylatorka, który mógłby się zatrzeć.
Pamięci RDRAM
Boczna ścianka płyty Intel D850MD
Laminat zamiera nieodzowne dla Pentium4 gniazdka dostarczające dodatkowe napięcia 12V. Nie ma natomiast trzeciego gniazda zasilającego, jakie znajduje się choćby na Solteku. Trzy gniazda do podłączenia wentylatorów są jak na tak małą płytę ilością wystarczającą. Tak ja należało się tego spodziewać BIOS płyty głównej jest wyjątkowo skromny i nie pozwala na żadne podkręcanie. Układ PLL ICS 9250CF-22 nie zezwala po prostu na manipulację magistralą. W pudełku z płytą znajduje się instrukcja obsługi, 3 kable-1 FDD, 1xATA100 i 1xATA33. Nie zapomniano o zaślepce na nietypowe wyprowadzenia zewnętrzne. Na dołączonym krążku CD są odpowiednie sterowniki do płyty, program monitorujący parametry systemu oraz Northon Internet Security 2001 i NTI CD-Maker 2001.
Konfiguracja testowa
 - elementy porównawcze
 - elementy wspólne platformy testowej
Testy
3D Mark2000 (kliknij)
3D Mark2001 (kliknij)
Komentarz
Jak widać produkt Solteka nie jest w stanie konkurować z płytą na układzie i850. Podstawową słabością płyty jest stosunkowo niska przepustowość pamięci. Jest ona o ponad 10% niższa od tej obserwowanej na płycie Shuttle AV40 - również na chipsecie P4X266 (85DRV 992/1005, AV40 1109/1119). To owocuje niskimi wynikami benchmarków, w których Intel jest zdecydowanie szybszy. Nie jestem w stanie ustalić, czym jest spowodowane takie zachowanie. Na stronie www.soltek.com.tw nie ma żadnych uaktualnień oprogramowania BIOSu. Niestety przez to nie wiem, czy jest to błąd konstrukcyjny płyty, czy też błąd w oprogramowaniu. A może jest to celowe działanie producenta, by zbytnią doskonałością płyta nie stanowiła dużej konkurencji wydajnościowej dla produktów na układach Intela...?
Bogate opcje konfiguracyjne Solteka dają nadzieję na bezproblemowe podkręcanie procesora. Niestety specyfika zestawu testowego wybitnie utrudniła dotarcie do granicy możliwości technicznych płyty. Ograniczeniem tym był procesor Pentium4 2GHz. Powyżej 117MHz FSB kończyła się jakakolwiek stabilna praca (czyli procesor miał 2340MHz). Wobec wysokiego mnożnika procesora nie udało mi się ustalić co jest granicą - czy sam CPU czy też płyta główna.
Płyta D850MD jest typowym wyrobem OEMowym. Nie pozwala na żadne śrubowanie sprzętu. W zasadzie można ją nazwać "plug & play", a opcje konfiguracyjne zawarte tylko w podstawowym zakresie. Żadnego overclockingu. W końcu Intel uznaje to za działanie nielegalne i nie dziwi, że nie zawarł stosownych opcji w swoim produkcie.
Przez cały okres testów... nie wyrobiłem sobie prawie żadnej opinii o płycie Soltek SL85DRV+. Co prawda nie grzeszy ona prędkością, ale nie wiem czy nie jest to spowodowane przez BIOS. Próby overclockingu również nie udowodniły, że graniczną częstotliwością jest 117MHz, a te maksymalne do ustawienia 255MHz bardzo korci. Jedyną możliwością sprawdzenia tego parametry jest instalacja procesora z mniejszym mnożnikiem. Czy wobec tego płyta jest godna polecenia? Nie wiem. Być może odpowiedź na to pytanie będzie można dać za kilka tygodni, jeśli pojawi się nowe oprogramowanie kontrolujące...
Zobacz także:
Sprzęt do testów dostarczyła firma:
|
|
|
BALTA
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
K O M E N T A R Z E |
|
| |
|
- płyta z chipem VIA dla P4 (autor: lunar-brak rejestracji | data: 7/01/02 | godz.: 23:17)
Via cuchnie jak diabli!!! Postawiłem P4/1.6 na płycie VIA ("firmówka VIA" - z tym samym chipsetem co ten SOLTEK) i sprzet mnie zadręczył. 3 dni nad nim siedziałem, żeby zadziałał jak należy pod XP... (Reszta komponentów - wyłącznie "renomowana" - SB Live, Elsa Gladiac...)
NIE POLECAM! Wcześniej, P4 składałem na A-BIT`ach i nie było ŻADNYCH problemów!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
D O D A J K O M E N T A R Z |
|
| |
|
Aby dodawać komentarze, należy się wpierw zarejestrować, ewentualnie jeśli posiadasz już swoje konto, należy się zalogować.
|
|
|
|
|
All rights reserved ® Copyright and Design 2001-2024, TwojePC.PL |
|
|
|
