SiS Xabre 400
Autor: Kris | Data: 02/12/02
| |
|
Ustawienia 3D
Przed uruchomieniem karty warto zaopatrzyć się w najnowsze sterowniki. Na Solteka nie ma, co liczyć, bo w dziale suportu kierują nas do nVidia. Na szczęście są dostępne drivery referencyjne o nazwie Xminator. Jako, że układ jest nowy to gorąco polecam ściągnięcie najnowszej wersji v 3.07.55. Dla leniwców mam oczywiście gotowy link: www.xabre.com/download/drivers.html
Próbowałem odnaleźć również strony poświęcone układowi Xabre. Na pierwszy plan wybija się www.xabregamers.cjb.net. Oprócz wielu dedykowanych informacji jest tam również forum, na którym możemy liczyć na wsparcie od innych użytkowników tych kart.
Razem ze sterownikami w pakiecie Xminator jest kilka małych aplikacji, z których najważniejszy jest 3D Wizard, program do ustawiania parametrów grafiki 3D (Direct3D i OpenGL). Bez niego skazani jesteśmy na ręczne dłubanie w rejestrach lub pozostawienie sterownikom decyzji w kwestiach jakościowo-wydajnościowych.
Prawdę powiedziawszy możliwości modyfikacji 3D Wizardem są więcej niż skromne. W zasadzie przewidziano jedynie trójpozycyjny suwak wydajność-jakość, ustawianie antyaliasingu (2x - 4x), wyłączenie VSynch oraz wymuszenie 16-bitowego ZBufora dla OpenGL. Przyjrzyjmy się bliżej samemu suwakowi. Domyślnie ustawiony jest w środkowym położeniu, co mogłoby świadczyć o optymalnym stosunku parametrów związanych z jakością i wydajnością. Podobny suwak od dawna występuje również w sterownikach ATI i również tam zajmuje centralne położenie (default). Sugestia do porównań wydaje się wyraźna. Na tym jednak kończą się wspólne elementy, bo dopiero ustawienie Quality dla Xabre odpowiada (i to tylko częściowo) środkowej pozycji Catalystów (drivery ATI). Quality w sensie ATI to dodatkowe filtrowanie anizotropowe oraz pełnoekranowy antyaliasing. Xabre traktuje Fsaa rozdzielnie a "anizotrop" nie jest w ogóle zaimplementowany w układzie. Dodatkowe zamieszanie wprowadza fakt, że pomimo rozdzielenia suwaków dla D3D i OpenGL jakość zmienia się jednocześnie dla obydwu API pomimo tego, że wydają się one działać niezależnie. W środkowym położeniu Xabre raczy nas fatalnym obrazem. Rozmazane tekstury 16-bitowe, brak filtrowania trzyliniowego itd. Generalnie pierwszą rzeczą, którą należy zrobić to przestawić suwak na Quality, bo inaczej znajdziemy się w czasach bliższych układom Riva 128 niż klasie reprezentowanej przez obecne karty, do których zdążył się już przyzwyczaić nasz wzrok.
Analizując zmiany dokonywane przez 3D Wizard w rejestrach na pierwszy plan wysuwa się parametr TexTurboMode. Przejście na Quality zmienia jego wartość z "3" na "1". Własnoręcznie możemy jeszcze wypróbować ustawienie "0", które z poziomu aplikacji nie jest dostępne. Ktoś mógłby spytać, po co w ogóle analizować obraz 3D? Wielokrotnie pisałem o tym, że wydajność karty powinna sprowadzać się do maksymalnej jakości obrazu, jaki można za jej pomocą uzyskać w grach przy założeniu płynności, ale subiektywność takiego badania ograniczyła wszelkie porównania do kwestii pomiarów fps. Aby sens miało porównanie framerate dwóch kart to musimy zapewnić im te same warunki jakościowe, bo w zasadzie są to wymienne wartości. Zmniejszając jakość rośnie szybkość generowania obrazu. Od dawna przyzwyczailiśmy się do tego, że nie porównujemy wyników dwóch kart, z których jedna działała na ustawieniach 16-bitowych a inna 32-bitowych, w różnych trybach czy przy różnych parametrach antyaliasingu. Często jednak zapominamy jak duży wpływ na obraz i co za tym idzie wyniki testów fps ma jakość tekstur i klasa ich filtrowania. SiS wyraźnie podąża tym tropem. Tryb "0" daje nam właściwie obraz tej samej klasy jak na kartach konkurencji, ale bez znajomości rejestrów nawet nie wiemy, że w ogóle jest taka możliwość. Tryb domyślny "3" już zdążyłem sklasyfikować jako nieakceptowalny. Najciekawsze wydaje się sprawdzenie tajemniczej "jedynki" określanej jako Quality i dostępnej w opcjach 3D Wizarda. Analiza pokazuje, że dużo zależy od wykorzystywanego API. Efekt w Direct3D można uznać za zadowalający.
 
Direct3D, po lewej ATI; po prawej nVidia
 
Direct3D, po lewej Xabre; po prawej Xabre T0
Zrzuty ekranu pokazują różnicę poziomu detali, ale dotyczą one głównie tych tekstur, które znajdują się z znacznym oddaleniu od widza. W zdecydowanej większości gier obraz trybu "1" mnie osobiście nie razi. W czasie robienia porównań dałem wartości fps również dla trybu "0". Puryści oczywiście będą brali pod uwagę tylko te właśnie wyniki, ale jeszcze raz podkreślę, że metoda zysku na wydajności wprowadzona do D3D jest na tyle "sprytna", że jeśli ktoś używa wyników testów do określenia zachowania w realnej grze to może je brać pod rozwagę. Tracimy w sumie niewiele. Zupełnie inaczej wygląda to w OpenGL.
 
OpenGL, po lewej GeForce; po prawej Radeon
 
OpenGL, po lewej Xabre; po prawej Xabre T0
W trybie "1" mamy już filtrowanie trzyliniowe i nie występuje typowa dla trybu "3" tęcza przejść tonalnych barw. Niestety poziom detali jest nadal fatalny. Rozmycie widać bez trudu i niezależnie od odległości od obserwatora. Jak dla mnie nie nadaje się to do bezpośrednich porównań z innymi kartami. Zbliżoną do konkurencji klasę można uzyskać dopiero na poziomie "0". W tabelach OpenGL sugeruję nie rozważać domyślnego trybu Quality dla tego API. Chyba pora na sprawdzenie jak to działa w praktyce.
Polub TwojePC.pl na Facebooku
|
|
|
poprzednia strona (Wyjście telewizyjne) 
