Testy RAID0 na przykładzie dysków Hitachi i Seagate Autor: DYD | Data: 06/02/07
| Cytując Wikipedię RAID (Redundant Array of Independent Disks - nadmiarowa macierz niezależnych dysków) polega na współpracy dwóch lub więcej dysków twardych w taki sposób, aby zapewnić dodatkowe możliwości, nieosiągalne przy użyciu jednego dysku. RAID używa się w celach zwiększenia niezawodności (odporność na awarie), przyspieszenia transmisji danych czy też powiększenia przestrzeni dostępnej jako jedna całość. W niniejszym artykule zajmiemy się przyspieszeniem transmisji danych, zwanym RAID0, na przykładzie testów dysków twardych SATAII Hitachi Deskstar T7K500 (500GB) oraz Seagate Barracuda 7200.10 (750GB), a także kontrolerów RAID zintegrowanych na płycie głównej. Sprawdzimy jak RAID0 wypada w testach syntetycznych i rzeczywistych oraz ile czasu zyskamy korzystając z takiego rozwiązania. |
|
Info o dyskach i platformie testowej
W testach wystąpiły dwie pary dysków SATAII. Pierwsza para składała się z dwóch modeli dysków Hitachi Deskstar T7K500 o pojemności 500GB każdy, zaś druga para składała się z dwóch dysków Seagate Barracuda 7200.10 o pojemnościach po 750GB każdy. Docelowo Seagate miał wystąpić w wersji 500GB, jednak był problem z udostępnieniem dwóch takich samych dysków Seagate Barracuda 7200.10 o pojemności 500GB. Spójrzmy na dane techniczne (z programu Everest) testowanych modeli:
Model Hitachi w rodzinie dysków Deskstar T7K500 występuje w czterech wersjach pojemnościowych: 500 GB, 400 GB, 320 GB oraz 250 GB. Z kolei rodzina Seagate 7200.10 SATA jest bardziej rozbudowana i liczy wiele modeli od 200GB do 750 GB. Testowana Barracuda 7200.10 750640 jak i Hitachi HDT725050VLA360 posiadają tyle samo buforu (po 16MB), wsparcie dla NCQ i SATAII. Różnice zostały wyszczególnione w tabeli.
Dwa dyski po pół terabajta Hitachi Deskstar T7K500 (kliknij, aby powiększyć)
Dwa dyski po 750GB Seagate 7200.10 SATA (kliknij, aby powiększyć)
Jako platforma do testów dysków wystąpiła płyta główna na chipsecie nVIDIA nForce4 SLI X16 z obsługa portów SATAII (do 300MB/s) oraz korzystająca z funkcji kolejkowania danych NCQ. Płyta zawiera dwa kontrolery RAID: jeden wbudowany w mostek południowy nForce4 (obsługa RAID0, RAID1, RAID 0+1, RAID5 i JBOD) oraz drugi oparty na układzie Silicon Image SiI3132 (obsługa RAID0 i RAID1). Obydwa dawały możliwość stworzenia RAID0 (stripping) a więc połączenia dwóch dysków fizycznych w jeden logiczny w celu zwiększenia wydajności, bez utraty pojemności. W przypadku strippingu wydajność zwiększa się poprzez specjalne zarządzanie odczytu i zapisu danych oraz rozdzielanie zadań na poszczególne dyski skonfigurowane w RAID0. Jak to wygląda w praktyce sprawdzimy w testach. Należy pamiętać, że w przypadku postawionego RAID0 na dwóch dyskach podczas awarii jednego z dysków tracimy dane. W celu zwiększenia bezpieczeństwa danych są inne rozwiązanie takie jak RAID1 (mirrroring) czy RAID 5. Jednak w niniejszym artykule skupimy się na zbadaniu, jak RAID0 wypływa na wydajność przesyłania danych.
Świeży system Windows XP SP2 był postawiony na pojedynczym dysku systemowym Samsung SpinPoint P80 SATA (150 MB/sek).
|