|
TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
 |
RECENZJE | Test na szczycie: Pentium 4 EE 3,46GHz kontra Athlon 64 FX-55 |
 |
| |
|
Test na szczycie: Pentium 4 EE 3,46GHz kontra Athlon 64 FX-55
Autor: Lancer | Data: 12/01/05
| |
|
Testy
Niestety, testy z uwagi na problemy logistyczne (okres przedświąteczny) platformy LGA z PCI-Express musieliśmy przeprowadzić na dosyć słabej karcie graficznej serii Radeon X600. Dla równowagi, także platforma AMD pracowała z odpowiednikiem tej karty na złącze AGP - Radeonem 9600XT. Adaptery odbiegają dosyć mocno mocą od takich demonów wydajności jak choćby ATI Radeon X800 czy GeForce 6800. Braki postanowiliśmy uzupełnić dużą ilością aplikacji nie korzystających z wysoko skomplikowanej grafiki 3D, choć dla osłody zapuściliśmy także benchmarki na przebojach gier FPP ubiegłego roku (Doom3, Half Life 2 i FarCry). Dla zamaskowania słabości kart graficznych i wyraźnego wykazania różnic mocy procesorów, testy musiały być przeprowadzone przy minimalnym poziomie detali dla tych wymagających pozycji.
Do testów użyty został system operacyjny Windows XP Professional z zainstalowanym dodatkiem SP1.
Od chwili ukazani się Pentium 4 Quake było ostoją wydajności procesorów Intela. Engine gry bardzo lubi wysokie przepustowości pamięci jakie zapewnia architektura Intela. Najnowsza rodzina procesorów AMD ze swoim zintegrowanym kontrolerem pamięci wnosi nową jakość do procesu komunikacji układów centralnych z pamięcią RAM. Niemniej mimo wszystko Pentium 4 ze swą ogromną, trójpoziomową pamięcią podręczną w dalszym ciągu najsprawniej sobie radzi w tym środowisku testowym. Różnica między oboma procesorami Intela jest jednak niewielka. Program nie korzysta niemal wcale z szybkiej szyny FSB.
Doom to reprezentant silnika graficznego najnowszej generacji. Z uwagi na wysoką komplikację, mimo niskiego poziomu detali nadal ogranicznikiem testu jest karta graficzna, a wyniki nie są już tak wysokie jak w pierwszym benchmarku. Dosyć duża różnica między dwoma konkurencyjnymi rodzinami procesorów. Widoczna minimalny wzrost wydajności w obrębie układów Intela - niecałe 2%. Różnicę jaką czyni 200MHz zegar w przypadku procesorów AMD też przedłożyło się na ledwie 2% różnicę wydajności.
Half Life 2 ze swym silnikiem Source zachowuje się podobnie jak Doom3. Tu również procesor AMD zyskuje zauważalnie wyższą ilość renderowanych klatek na sekundę, ale różnica między poszczególnymi procesorami AMD i Intela jest niewielka. Przyspieszona szyna FSB P4EE przedłożyła się ledwie na 3fps więcej.
FarCry to chyba największe objawienie pośród wszystkich gier FPP zeszłego roku. Gra bez szumnych zapowiedzi ukazała się niewiadomo skąd i wielu zaszokowała. Nas interesuje jednak strona techniczna produktu. Tu kolejny raz procesory AMD górują, osiągając dosyć istotną przewagą i widocznie się skalując. Zupełnie inaczej jest w przypadku procesorów Intela. Tu brak istotniejszych różnic.
3D Mark reprezentuje jeden z trzech syntetycznych benchmarów 3D programistów z Finlandii. Niski poziom detali i programowy model obliczeń obciąża dosyć mocno procesor. Układy AMD dzieli różnica niemal 600 punktów. Tuż za modelem FX-53 zmierza Pentium 4 EE z 1066MHz FSB, który po raz pierwszy dosyć znacznie odskoczył od swego starszego brata - na 550 puktów. Niemniej jednak to procesory AMD kolejny raz udowadniają swoją przewagę w testach gier.
Kolejny z 3D Marków. W przeciwieństwie do poprzednika, tym razem benchmark wyposażony w dedykowany procesorom tryb testowy. Niewielką przewagą ponownie wykazują się układy firmy AMD w stosunku do swych odpowiedników Intela.
Najnowszy pośród rodziny testów firmy FutureMark. Potrafi wykorzystać dobrodziejstwa architektury Intela i czerpie korzyść z technologii HyperThreading. Nie pozwala to jednak zwyciężyć w starciu z Athlonami. Oba FXy prześcigają Pentiumy. Zwraca jednak uwagę bardzo niski poziom wyświetlanych klatek.
Ostatni pośród testów "growych" - sieciowy Unreal. Starsza wersja testu. Niemniej jednak przesiadka na odmianę UT2004 z uwagi na brak rewolucji graficznej (dalej DX8 i ten sam engine) nie jest całkiem potrzebna, a wyniki są mniej więcej porównywalne. Kolejny raz całą moc wykazują procesory AMD. Jak widać gry po prostu uwielbiają architekturę układów K8, a potężną pamięć podręczną nie maskuje wad długiego potoku wykonawczego i nie w każdej sytuacji wyrównuje walkę.
Ten test to typowa teoria. Doskonałe rezultaty w testach Integer i Floating Point procesory Intela zawdzięczają technologii HyperThrading. Dosyć duża dysproporcja między układami Intela a AMD w wynikach 2, 3 i 4 testu. Widzimy też spory wzrost wydajności systemu pamięci procesora Pentium pracującego z FSB synchronicznie do pamięci w stosunku do modelu z 200MHz FSB. Procesor AMD ze swym zintegrowanym kontrolerem pamięci mimo wszystko radzi sobie znacznie sprawniej w ostatnich benchmarkach pamięci, mimo niższych teoretycznych transferów do/z pamięci (~8,5GB/s u Intela, w stosunku do ~6,4GB/s w przypadku FXów).
Kolejna propozycja programistów 3D Marka. Widzimy jak niewielkie są różnice między poszczególnymi procesorami Intela. Podniesiona szyna FSB nie daje realnie odczuwalnych przyspieszeń. Trochę lepiej jest w przypadku AMDków. Dzięki 200MHz wyższemu zegarowi rdzenia procesory nieco wyraźniej się skalują. Poszczególne testy odkrywają słabe strony konkurencyjnych architektur.
Minimalna przewaga FX-55. Test udowadnia jak wiele zależy od optymalizacji konkretnego programu pod daną architekturę. Test PCMarka wykazał, że kompresja audio powinna sprawniej odbywać się na procesorach K8. Tymczasem tu mamy względną równowagę Pentiumów, którym kroku dotrzymuje FX-55.
Kolejny raz widać jakość optymalizacji. Kodowanie strumienia video sprawniej przebiega na Pentiumach. Warto zwrócić jednak uwagę, że przewaga nie jest kolosalna. Mimo iż takie operacje zawsze były domeną układów NetBurst, to K8 radzi sobie całkiem nieźle.
Początkowo niewielka przewaga procesorów AMD rośnie wraz z rozmiarem obliczanej próbki. Przy teście 32M ta różnica była by liczona już w minutach! Tymczasem Pentium niewiele może mocy zyskać ze swej szybszej szyny komunikacyjnej.
Wyraźnie widać kto jest najlepszy. Procesory AMD znacznie i co ważniejsze odczuwalnie sprawniej radzą sobie z kompresją RAR. Tymczasem PCMark mówił co innego...
Procesory Intela odbiegają różnią się od siebie. Różnica mieści się w granicach błędu pomiarowego, tymczasem Athlony dzieli już 9% biorące się z dysproporcji zegarów taktujących.
Test renderingu w tym popularnym programie na naszej testowej scenie wykazuje nieznaczne zwycięstwo Pentium. Spory wkład w taki stan rzeczy ma wykorzystany HyperThreading, a tą technologię całkiem sprawnie wykorzystuje program. Nic dziwnego, bowiem od dawna 3D Studio potrafi czerpać moc z systemów wieloprocesorowych, a taką namiastkę daje właśnie HT. Niestety kolejny raz widać jak marginalną różnicę w wydajności dzielą dwie topowe "czwórki". Za to wyraźnie skalują się układy firmy z Sunnyvale.
Niestety nawet ten program nie jest w stanie dać istotnej przewagi dla procesora z 1066MHz FSB. Pentium słabo zyskuje na tym polu. Ponieważ ostatni test wykorzystuje wielowątkową naturę procesorów to nie jest on możliwy do przeprowadzenia na Athlonach.
Program korzysta z wybranych elementów kilku popularnych programów renderujących. W tym także 3D Studio. Ten jeden podtest wykazał największy przyrost mocy przy 3,46GHz układzie P4. Niestety dalej nie było już tak wesoło, a tylko FX-55 zyskuje na wynikach w stosunku do FXa-53, ale tego samego nie można powiedzieć przy porównaniu P4 EE 3,4 do modelu 3,46GHz
Niewątpliwą uwagę przykuwa ostatnia linijka przytoczonej tabelki. Za wysoką częstotliwością pracy pamięci P4 niestety idą także bardzo wysokie opóźnienia przy komunikacji CPU<=>chipset<=>RAM. Są one ponad dwukrotnie wyższe, niż przy pamięci komunikującej się bezpośrednio z procesorem, a taki system prezentuje przecież Athlon. Na dodatek zintegrowany kontroler poprzez niższe opóźnienia potrafi zyskać wyższą sprawność ze znacznie niżej taktowanych pamięci DDR1. Te oferują bowiem krótsze timingi niż DDR2. Jak widać nie zawsze to co szybsze jest wydajniejsze. Widać to po testach zapisu i odczytu z pamięci. Tu czuć potencjał rodziny K8. Niestety w tabelce nie umieściłem wyników jakie zebrał P4 EE z 200MHz FSB z uwagi na zaginięcie danych ;). Z pewnością jednak te parametry byłyby niestety troszkę gorsze w stosunku do tego co prezentował sobą 3,46GHz Pentium EE.
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
poprzednia strona (Wstęp) 
