Porównanie 6 coolerów FreeZone i referencyjnego Zalmana
Autor: GregorP | Data: 26/10/04
|
 O Zalmanie CNPS 7000-Cu napisano już wiele - że dokonał przewrotu na rynku chłodzenia dzisiejszych komputerów, że jest brakującym ogniwem, łączącym ciszę i wydajność, że dzięki niemu konstrukcje typu Orb przeżywają dziś swój renesans... Same superlatywy, mogłoby się zdawać...otóż nie do końca. Kłopotliwy i niekompatybilny ze wszystkimi płytami głównymi system mocowania, oraz wysoka cena coolera skutecznie utrudniały, lub uniemożliwiały użytkowanie znacznej części komputerowych zapaleńców.
"Zrobimy cooler, pozbawiony obu tych wad, a ludzie go kupią" - z takiego założenia wyszedł Pentagram, wprowadzając na rynek FreeZone - rodzinę coolerów, o cenie niższej od CNPSa, a systemie mocowania bardziej uniwersalnym. Natomiast radiator w CNPS i FreeZone jest tego samego typu - powstały poprzez ściśnięcie finów u podstawy.
W niniejszej recenzji zapoznamy się z sześcioma modelami: QC-80 AlCu, Q-80 AlCu, QC-80 Cu, QC-92 Cu oraz najnowszymi QVC-100 Cu i QVC-120 Cu. Sprzęt udostępniła firma Multimedia Vision. | |
|
QC-80 Cu
Na początek przyrówanie modeli Pentagram Freezone QC-80 Cu oraz Zalman CNPS 7000-Cu:
Pentagram kontra Zalman (kliknij, aby powiększyć)
Pentagram kontra Zalman (kliknij, aby powiększyć)
Spośród testowanych modeli najbardziej podobny wizualnie do Zalmana.
W opakowaniu, również jawnie nawiązującym do CNPS, znajdziemy cooler, mocowania dla Socketów: 478, 462, 754, pentagramowski odpowiednik regulatora Fan Mate, pastę silikonową oraz bardzo szczegółową instrukcję instalacji i obsługi (w języku polskim i angielskim).
QC-80 Cu (kliknij, aby powiększyć)
QC-80 Cu (kliknij, aby powiększyć)
Radiator wykonany jest w całości z miedzi (poza aluminiowymi blokami u podstawy). Wymiary QC-80 Cu to 101 x 101 x 67 mm - mniejszy od Zalmana (109 x 109 x 62 mm).
Spód QC-80 Cu (kliknij, aby powiększyć)
Pentagram QC-80 Cu z masą wynoszącą 616g jest jednym z cięższych coolerów dostępnych na rynku, a umożliwiających montaż bezpośrednio do socketa. Miałem poważne obawy, czy tak ciężki cooler będzie prawidłowo przylegał do jądra procesora. Praktyka jednak rozwiała moje obawy i mogłem odetchnąć z ulgą.
QC-80 Cu kontra Zalman: różnica w ilości miedzi - zasadnicza (kliknij, aby powiększyć)
QC-80 Cu (kliknij, aby powiększyć)
"Listki" radiatora są grubsze i rzadsze, niż w Zalmanie. Posiadają przetłoczenia z nazwą i logo producenta.
Spód QC-80 Cu (kliknij, aby powiększyć)
Podstawa jest równa i płaska, jednak nie tak gładka, jak w CNPS. Szkoda, gdyż zapaleńcy, chcący własnoręcznie ją doszlifować i wypolerować, będą mięli sporo kłopotu z pozbyciem się brudu, który dostanie się między żeberka, podczas tych czynności.
Przykładowy widok QC-80 Cu i Zalmana na Socket478 (kliknij, aby powiększyć)
Nie będę rozpisywać się na temat montażu coolera, gdyż zestaw zawiera przejrzystą instrukcję, całkowicie wyczerpującą ten temat. Napiszę tylko, że instalacja na platformie Socket 462 (czyli popularny Socket A) jest bajecznie prosta. W redakcji zakładaliśmy także cooler na gnieździe Socket478 - równie szybko i sprawnie.
Kontroler obrotów (kliknij, aby powiększyć)
Prędkość obrotową wiatraka (łożyskowany podwójnie kulkowo) można ustawiać za pomocą załączonego do zestawu kontrolera obrotów, w przedziale 1750~2800 RPM. Przy najniższych obrotach wiatrak generuje hałas o natężeniu 20dB i w komputerze wydającym z siebie 23dB pomruk jest w zasadzie niesłyszalny. Przy obrotach najwyższych (27dB) dźwięk już bardzo wyraźnie zaznacza swoją obecność. Nie można jednak powiedzieć, że QC-80 Cu przy max RPM jest coolerem bardzo głośnym.
Dodam jeszcze, że kontroler obrotów jest bardzo nieporęczny - ciężko znaleźć dlań miejsce w obudowie komputera.
|
poprzednia strona (QC-80 Cu) - 
