TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
|
RECENZJE | Znajdź mnie jeśli potrafisz - nawigacja GPS Pentagram |
|
|
|
Znajdź mnie jeśli potrafisz - nawigacja GPS Pentagram Autor: NimnuL | Data: 26/06/07
| Rozkładanie tradycyjnej, dużej mapy na desce rozdzielczej samochodu i błądzenie po niej palcem jest nie tylko niewygodne, ale i nie zawsze skuteczne. Szczególnie w sytuacji, gdy znajdujemy się na nieznanym terenie poza miastem. Gdy na domiar złego rolę naszego pilota przejmuje np. żona, krzycząca "nie w to lewo, w to drugie lewo!", wycieczka w Tatry może skończyć się nad Bałtykiem. Przesadzam? No, może trochę. W każdym bądź razie na pomoc przychodzi technologia - śmiało można powiedzieć - ery kosmicznej. System nawigacji satelitarnej doprowadzi nas dosłownie pod sam dom. W niniejszym artykule przyjrzymy się odbiornikowi GPS Pentagram PathFinder 6001. Zapraszam. |
|
Historia
Początki nawigacji satelitarnej datuje się na rok 1957, kiedy to naukowcy z uniwersytetu z Baltimore wykorzystali do tego celu sygnał radiowy z radzieckiego satelity Sputnik I. Od tamtego czasu system satelitarnego pozycjonowania uległ udoskonaleniu i znaczącej rozbudowie będąc początkowo wykorzystywany przez wojsko USA. W roku 1967 nawigację satelitarną opartą o sześć satelitów Transit-SATNAV udostępniono do celów cywilnych.
Krążyły one po orbitach przebiegających na wysokości 1100km, a do swojego działania wykorzystywały efekt Dopplera. Dokładność ówczesnej nawigacji nie była jednak duża i nie pokrywała całej powierzchni Ziemi. Pomimo wielu braków dostrzeżono jednak ogromny potencjał tego systemu i postanowiono go rozbudować. W tym czasie Związek Radziecki wdrożył więc projekt o nazwie Cykada - odpowiednik amerykańskiego Transit-SATNAV. Zbierane w kolejnych latach doświadczenia zaowocowały wprowadzaniem kolejnych udoskonalanych systemów nawigacji satelitarnej. I tak ostatecznie w grudniu 1973 roku rozpoczęto wdrażanie projektu GPS-NAVSTAR. Początkowo system w wersji PPS dostępny był wyłącznie dla wojska. W późniejszych latach umożliwiono natomiast korzystanie z niego także cywilom. Nawigacja satelitarna dostępna "dla mas" pracowała jednak w wersji SPS, zapewniającej znacznie mniejszą dokładność określania pozycji. W dniu 27.04.1995r. ogłoszono system GPS w pełni operacyjnym, a na orbicie znalazły się 24 satelity pokrywające swoim zasięgiem cały obszar globu. Dalszy rozwój technologii (w szczególności mikroprocesorów) pociągnął za sobą wyraźny spadek cen odbiorników. Dzięki temu z każdym rokiem dobrodziejstwo nawigacji satelitarnej stawało się powszechniejsze. Odbiorniki GPS szybko zawitały na statkach, jachtach i w samolotach. Dzisiaj nawigacja satelitarna wbudowana jest już nawet w telefony komórkowe, a wyspecjalizowane urządzenia oferowane są nie tylko dla kierowców, ale również rowerzystów i wędrowców.
System pierwotnie stworzony jedynie do lokalizowania odbiornika w poziomie poszerzył swoje możliwości. Aktualnie można także określić choćby prędkość obiektu i jego wysokość co w połączeniu z dokładnymi mapami cyfrowymi daje niespotykany dotąd komfort podczas poruszania się na obcym terenie. Dodatkowo bardzo duża dokładność wyspecjalizowanych urządzeń umożliwiła ich zastosowanie np. w geodezji czy budownictwie. Obecnie powstają też firmy oferujące monitoring pojazdów co wydatnie zwiększa bezpieczeństwo. Tylko czekać na montowane w cywilnych samochodach "czarne skrzynki" oparte o system GPS. Podczas ewentualnej kolizji będzie jasne kto zawinił, a ucieczka z miejsca wypadku będzie bezowocna. Z drugiej strony przypuszczalnie wielu osobom przejdzie dreszcz po plecach na myśl o nowym narzędziu "Wielkiego Brata". Tak czy inaczej możliwości GPS przypuszczalnie przerosły oczekiwania nawet samych konstruktorów.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|