|
TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
 |
RECENZJE | Czuły i gładki - Fujifilm FinePix F10 |
 |
| |
|
Czuły i gładki - Fujifilm FinePix F10
Autor: NimnuL | Data: 21/06/05
| |
|
Rewolucja bez szumu?
We wstępie wspomniałem o zastosowaniu w F10 nowej, piątej już generacji autorskiej matrycy Super CCD HR. Ale o co tyle szumu? No właśnie. Wszystko rozbija się o szum, ale ten powstający na zdjęciu. Nieporządna ziarnistość na fotografii to bolączka każdego aparatu cyfrowego, ale najbardziej uciążliwa jest w aparatach kompaktowych. Głównym problemem są niewielkie rozmiary samej matrycy. Przykładowo matryce w lustrzankach są fizycznie kilkukrotnie większe, dzięki czemu wielkość komórek światłoczułych i odległość pomiędzy nimi jest większa. Wynik jest taki, że to właśnie w lustrzankach możliwe jest korzystanie bardzo wysokich czułości matrycy bez rażących szumów na zdjęciu.
W aparatach kompaktowych zwiększenie ISO już na wartość 200 powodowało bardzo dobrze widoczne zaszumienie w postaci rozsianych, kolorowych pikseli. Każdy z producentów w jakiś sposób usiłował temu zaradzić (najczęściej poprzez fizyczne powiększenie matrycy) i z czasem sytuacja uległa poprawie. Problem jednak pozostał i jest bardzo uciążliwy. Można przyjąć, że w tradycyjnej matrycy CCD aparatów kompaktowych wykraczanie poza granicę ISO 200 nie ma sensu ze względu na drastyczny spadek stosunku sygnału do szumu.
Tradycyjna matryca CCD vs matryca Super CCD
Super CCD jest sensorem obrazowym CCD opartym o nową koncepcję strukturalną. Zamiast zastosowania konwencjonalnych, prostokątnych fotodiod, w Super CCD użyto fotodiody ośmiokątne, ułożone pod kątem 45°, co pozwoliło po raz pierwszy zrealizować trudne połączenie wysokiej czułości, szerokiego zakresu rozpiętości tonalnych, wysokiego stosunku sygnałów do szumów i wysokiej rozdzielczości.
Od chwili stworzenia sensorów obrazowych Super CCD pierwszej generacji w 1999 minęło już sporo czasu. Przez ten okres pojawiło się już pięć kolejnych rozwinięć tematu. W zasadzie trzy pierwsze generacje nie wprowadzały niczego rewolucyjnego, owszem, były doskonalsze, jednak szału nie było. W styczniu 2003 firma Fujifilm poinformowała o stworzeniu sensorów obrazowych Super CCD czwartej generacji, które zapewniają jeszcze lepszą rozdzielczość i szerszy zakres rozpiętości, niż poprzednie CCD, a pierwsze aparaty fotograficzne, w których zastosowano Super CCD czwartej generacji, wyprodukowano już w marcu 2003. Matryca Super CCD czwartej generacji dała podstawy do stworzenia nowych czujników CCD: Super CCD HR (High Resolutuion - wysokiej rozdzielczości) oraz Super CCD SR (Super Dynamic Range - poszerzony zakres rozpiętości). Omówienie matrycy SR pozostawię sobie być może na czas testu aparatu z takim właśnie sensorem. Skupmy się na HR.
Czwarta generacja matrycy HR umożliwiła po raz pierwszy na świecie wyprodukowanie matrycy o rozmiarze 1/1,7'' z upchniętymi 6,63Mpix, utrzymując tym samym wysoką czułość elementów światłoczułych.
Matryca Super CCD HR piątej generacji po raz pierwszy została zastosowana m.in. właśnie w FinePix F10. Czym zatem ten aparat się wyróżnia? Właśnie umożliwieniem skorzystania z bardzo dużych czułości, bo aż ISO 1600, co dotychczas było niespotykane w aparatach kompaktowych. Dla przykładu podam, że aparaty z matrycą o podobnej wielkości (1/1.8'') umożliwiają co najwyżej maksymalne ISO 400, a modele o większej matycy 2/3'' miewają opcje ISO 800. Jednak nie czułość maksymalna, lecz poziom szumów przy tych wartościach ma znaczenie, a ten w konwencjonalnych matrycach jest bardzo duży. Super CCD HR ma to zmienić. Krótko mówiąc matryca Super CCD HR charakteryzuje się większą liczbą pikseli przy niezmienionej powierzchni samego sensora. Przy tym nie występuje tak wyraźnie uboczny skutek w postaci szumów. Tak wygląda teoria. Sprawdźmy czy ma to odzwierciedlenie w praktyce.
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
poprzednia strona (Szkatułka z łakociami) 
