Przegląd płyt z nForce4 SLI: ECS i MSI
Autor: SebaSTS | Data: 06/01/06
| |
|
ECS KN1 SLI Extreme
Płyta ta, jak sama nazwa wskazuje to prawie najmocniejsze (gdyż właśnie ukazał się model oczko wyższy - KN2 SLI z technologią Dual X16 SLI) rozwiązanie przeznaczone dla procesorów AMD (Athlon 64 X2 Dual-Core / Athlon 64 FX / Athlon 64), jakie przygotował dla nas Elitegroup. Pudło w zielono czarnej tonacji bez krzykliwych bohaterów wirtualnych, w jakie zapakowano sprzęt jest ekstremalnie wysokie, tym samym działa na wyobraźnie.
(kliknij, aby powiększyć)
Powodem takich rozmiarów opakowania jest zastosowany na płycie głównej wylot powietrza, umiejscowiony między portami wejścia-wyjścia.
(kliknij, aby powiększyć)
Pomimo tego na tylnym panelu I/O zmieściła się pokaźna liczba gniazd: dwa starszego typu PS/2 czy szeregowy port COM, z nowszych cztery porty USB2.0, a nad nimi dwa gniazda RJ-45 zintegrowanych kart sieciowych. Nie zabrakło cyfrowego (optycznego i elektrycznego) wyjścia dźwięku S/PDIF i sześciu analogowych gniazdek typu mini jack.
Jak już wspomniałem na wstępie, płyta zbudowana jest na bazie chipu nForce4 SLI. Jej wymiary to pełne ATX - 305 x 244 mm, a kolor PCB jasno fioletowy metalik.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Konfiguracja portów przedstawia się następująco: dwa razy PCI Express x16, raz PCI Express x1, trzy razy PCI (przy niektórych znajdują się niebieskie diody informujące o prawidłowej pracy). Ich usytuowanie jest wzorcowe. Porty graficzne są na tyle oddalone od siebie, aby konstrukcjom zajmującym dwa sloty umożliwić poprawne chłodzenie. Nawet w tej sytuacji złącze PCIe x1 pozostaje możliwe do obsadzenia. Zatrzask w drugim slocie PCIe x16 mógłby być odrobinę dłuższy.
Niestety położenie czterech gniazd pamięci DDR koliduje z obsadzonym slotem PCIe x16, co utrudnia montaż pamięci. Maksymalnie możemy obsadzić 4GB pamięci zgodnych z normą JEDEC. W poprawnej instalacji pamięci w trybie dual channel pomoże nam kolorystyka gniazd - wybieramy te w jednakowym kolorze.
Płyta poza tym, co oferuje chipset, ma zintegrowany dodatkowy kontroler SerialATA II - Silikon Imane Sil3132, który obsługuje dwa urządzenia i pracuje w trybie RAID 0 i 1.
Posiada dwie karty sieciowe reprezentowane przez: chip Realtek 8100C 10/100 Mbps i Marvell 88E1111 Giga LAN PHY.
(kliknij, aby powiększyć)
Przy lewej krawędzi znajdują się w kolejności od góry:
- wyjścia pinów dla przedniego panelu Audio w obudowie
- wejście CD-in
- pomarańczowe do podłączenia 2 portów FireWire na śledziu
- trzy żółte do podłączenia w sumie 6 portów USB 2.0
- czarne długie do podłączenia portu drukaki LPT
- do podłączenia PC speaker
- do standardowych diod LED i przycisków na obudowie ATX
- zworka przywracająca domyślne ustawienia BIOSu
Z wartych wspomnienia elementów PCB płyty głównej pozostało: gniazdo zasilania ATX 24 pinowe i 4 pinowe, wejście typu molex do zasilania pracujących w trybie SLI kart graficznych, gniazdko FAN do podłączenia wentylatora CPU, i dwa wolne gniazdka FAN w dość odległym miejscu od portów PCIe.
Chipset nForce4 chłodzony jest w sposób aktywny.
(kliknij, aby powiększyć)
Nad stabilnością napięcia zasilającego procesor czuwa układ trójfazowy z 9 tranzystorami i 9 kondensatorami mocy.
Za dźwięk odpowiada zintegrowany układ Realtek ALC850 obsługujący do ośmiu kanałów, zgodny ze specyfikacją AC'97 v.2.3.
Podsumowując, rozplanowanie elementów na powierzchni płyty jest prawie wzorcowe. Gniazdo zasilania 24 pinowe, złącza IDE i FDD są przy krawędzi płyty, w dogodnym miejscu. Do poprawienia kwalifikuje się lekkie przesunięcie banków pamięci, przybliżenie gniazdek FAN i zmiana lokalizacji gniazda czteropinowej wtyczki zasilania, dzięki czemu poprawi się obieg powietrza wokół procesora, zwłaszcza z zastosowaniem zasilaczy chłodzonych 120mm wiatrakiem. Duży plus za zrezygnowanie z manualnego (w większości rozwiązań delikatnego i nieporęcznego) przełącznika trybu SLI.
Płytę ECS wyposażono w BIOS typu Award i ten rodzaj interfejsu bardziej mi odpowiada niż stosowany w produktach np.: firmy Asus. Poza prostotą obsługi ważne są funkcje, które oferuje BIOS, zwłaszcza te umożliwiające pełną kontrolę nad overclockingiem. A co tutaj mamy? Magistralę FSB możemy ustawić w zakresie 200-400MHz, brak opcji dla szyny PCIe. Mnożnik magistrali HT od 1 do 5. Konfiguracja napięć jest uboga, możemy tylko ustawić je dla procesora podnosząc je o 0,375V ze skokiem 0,025V i pamięci aż do 3,11V ze skokiem 0,08V.
Dla tych, co potrafią wycisnąć ostatnie soki z każdej kostki pamięci, producent przewidział następujące ustawienia tamingów (7): Tcl, Tras, Trcd, Trp, 1T/2T, Read preambke value, Async Latency vaslue.
BIOS posiada ciekawą funkcję Load Performance, która podkręca system automatycznie, coś dla mniej zaawansowanych użytkowników.
Brakuje możliwości zapisywania profili ustawień jak ma to miejsce np.: u Abita.
Funkcja monitoringu to już standard tu obejmuje:
- 2 temperatury (CPU i System)
- 8 napięć
- 4 prędkości wentylatorów.
Pozostało mi tylko opisanie zawartości pudełka, a więc znalazłem w nim:
- Czarne kable IDE i FDD; 4 pomarańczowe kabelki SATA; skrosowany kabel sieciowy; przejściówka zasilania z molex na SATA; śledź z 2 portami USB 2.0 i FireWire plus pasująca do nich zatoka 3,5";
- Śledź z portem równoległym LPT; śledź z zewnętrznym portem SATA, niestety bez wyprowadzonego zasilania; śledź przytrzymujący mostek SLI, Mostek SLI.
- Dodatkowy moduł BIOS, który nakładamy na chip, w przypadku nieudanej procedury programowania BIOSu, marketingowa nazwa - Top-Hat Flash.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Płyta zawyżała częstotliwość procesora, która w testach wynosiła 1809,2MHz.
|
poprzednia strona (Co w chipie piszczy?) 
