|
TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
 |
RECENZJE | Test pamięci DDR2 667, 700, 800 i 1000 |
 |
| |
|
Test pamięci DDR2 667, 700, 800 i 1000
Autor: Lancer | Data: 11/07/06
| |
|
Benchmarki
Program co prawda wydaje się trącać myszką, ale na jego przykładzie widać skalowanie platformy od zmian w podsystemie pamięci.
Nowsza wersja benchmarku, prezentująca w pewnym stopniu zachowanie współczesnych gier. Jakkolwiek mamy jeszcze nowszą wersję 06, to na tym przykładzie można jeszcze zaobserwować wpływ tandemu procesor - pamięć na wyniki. Tegoroczna wersja jest zbyt zależna od karty graficznej. Widać niewielkie, ale konsekwentne różnice w wydajności końcowej.
PC Mark prezentuje zestawienie kilkunastu krańcowo różnych testów na wydajność naszego komputera. Ich suma daje końcowy wynik w poszczególnych kategoriach. Praktyczny brak wpływu taktowania pamięci na wynik w teście procesora.
Znany chyba większości czytelników aplikacja licząca liczbę Pi. Wybranie drugiej co do wielkości próbki udostępnionej przez program pozwala lepiej ocenić wpływ wydajności pamięci RAM na czas pracy.
Ostatnia wersja popularnego archiwizera w wersji beta potrafi wykorzystywać dwurdzeniowe procesory. Wbudowany benchmark pozwala określić teoretyczną wydajność systemu wpływającą na prędkość kompresji.
Wersja 2007 programu ma kilka ciekawych funkcji pozwalających przebadać wydajność podsystemu pamięci. Obok znanego od dawna benchmarku badającego przepustowość pamięci, możemy poznać prędkość komunikacji na poziomie RAM - cache procesora, a dodatkowy test określa czas dostępu do pamięci.
Wydawać by się mogło, że pamięci oferujące wyższą przepustowość niż ta, której potrzebuje procesor nie mają większego sensu. Praktycznie jednak jest inaczej. Możemy zaobserwować konsekwentny wzrost prędkości działania kilku przykładowych aplikacji wraz ze wzrostem przepływności pamięci i skracaniu timingów, choć przyrost ten jest raczej mały i nie ma wielkiego wpływu na jakość codziennej pracy. Czasami różnica między poszczególnymi ustawieniami pojawia się na progu błędu pomiarowego. Warto również zwrócić uwagę na to jak aplikacje reagują na różne ustawienia pamięci. Niektóre przyspieszają przy krótkich timingach. Inne lubią wysoki zegar. Dobrym przykładem jest 3DMark05 i porównanie testów podstawowego z testem procesora.
Warto jednak zwrócić uwagę, że zwiększając częstotliwość pracy pamięci skracamy czas dostępu do niej przypadający na jednostkę czasu. Przykładowo w przypadku modułu PC2-5600 pracującego przy ustawieniu PC2-4200 z CL3 dane w rejestrze pojawią się znacznie później niż dla modułu PC2-8000 z CL4. Te drugie co prawda potrzebują więcej cykli zegarowych jakie muszą minąć od chwili zaadresowania kolumny do pojawienia się danych, ale w ciągu sekundy potrafią wykonać niemal dwa razy więcej operacji na komórkach z powodu znacznie wyższej częstotliwości pracy. Dosyć dobrze widać to na przykładzie Sandry. Rosła tam nie tylko przepustowość samej pamięci, ale skróceniu uległ czas dostępu. Przy okazji widać też przyrost prędkości komunikacji pamięci RAMu z pamięcią podręczną cache procesora. Atut wydajnych pamięci nabiera dodatkowego znaczenia w przypadku coraz popularniejszych procesorów dwurdzeniowych stawiających ostrzejsze wymagania względem kontrolera pamięci i to nawet w tak niedoskonałej architekturze, jak dwurdzeniowy NetBurst.
Jak możemy się przekonać, tak często krytykowana w przypadku standardu DDR2 wielkość opóźnień jest pojęciem względnym. Nie są one takie złe jeśli wziąć stosunek ich zegarów do opóźnień, choć timingów przy porównaniu układów DDR i DDR2 nie należy zestawiać bezpośrednio ze względu na nieco inaczej wyglądający mechanizm pracy obu standardów różniący je w kilku dosyć istotnych szczegółach.
Ale wróćmy do goszczących w niniejszym tekście zawodników. Nie jest niespodzianką, że w naszym porównaniu stosunkowo słabo wypadły moduły Kingmaxa. Przyczyną są oczywiście wyjątkowo długie timingi z samymi "piątkami".
Gwoli wyjaśnienia warto wspomnieć, dlaczego moduły Kingamxa pracowały z timingami odczynami z SPD, a Patrioty z ręcznie ustawionymi. Chodzi o kwestie zgodności z płytami głównymi. Niemal wszystkie moduły "wyczynowe" posiadają SPD zaprogramowane dużo gorszymi parametrami niż zapewnia to producent. Dzieje się tak, ponieważ niektóre konfiguracje przy najostrzejszych czasach jakie oferuje dany moduł najzwyczajniej mogą nie zadziałać na początku. Po starcie komputera, należy wejść w odpowiednią zakładkę BIOSu i dokonać ręcznej korekty ustawień. W przypadku modułu Kingmax wartości zapisane w pamięci SPD są jednocześnie parametrami jakie gwarantuje producent. W przypadku modułów Patriot nominalne parametry zapisane są na odpowiedniej etykiecie.
Pośród kilku wybranych do testów aplikacji największy zysk obserwujemy w WinRar'ze. O ile na przykład SuperPi zyskuje ledwie 4%, to potrafiący pracować wielowątkowo WinRAR notuje teoretyczny wzrost wydajności nawet w okolicach 25% (choć przy faktycznej kompresji będzie to znacznie mniej z uwagi na ograniczenia wydajnościowe dysku). Nie ma co jednak ukrywać, że spora część programów nie odniesie większych korzyści ze stosowania szybkich modułów. Przykładem jest zbiorczy wynik PCMarka 2005 wyciągającego średnią z kilku testów w różnych trybach (w tym test wielowątkowości na bazie 4 uruchomionych jednocześnie zadań). Nie inaczej jest z grami. Im nowsze, tym większy wpływ na wydajność (szczególnie w wysokich trybach graficznych) ma tradycyjnie karta graficzna. Te starsze, oferują na tyle wysoki frame rate, że wpływ szybkich pamięci nie daje odczuwalnej poprawy komfortu rozgrywki.
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
poprzednia strona (Platforma testowa) 
