TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
|
RECENZJE | Starcie na dwie głowy: test Athlona 64 X2 4800+ |
|
|
|
Starcie na dwie głowy: test Athlona 64 X2 4800+ Autor: DragonGC | Data: 26/07/05
| Wyniku tego pojedynku nie mogłem się już doczekać (wydaje mi się, że nie tylko ja). Dzięki wytrwałości (ciągłe telefony) i uprzejmości firmy AMD Polska wypożyczono nam do testów nowy procesor - Athlon 64 X2 4800+. Jako "skromny" dodatek otrzymaliśmy procesor Athlon 64 4000+ oraz platformę testową (składającą się z takich części jak: płyta główna, pamięci oraz wentylator). Cały ten zestaw przetestowałem, a wyniki porównałem z dwurdzeniowym procesorem Intela. Jakie są moje wrażenia? Zobaczycie sami.
W dzisiejszych komputerach wszystko musi być podwójne (ram, dysk, karta graficzna, bios itd.). Do tej pory nie było relatywnie taniego, łatwego w instalacji oraz prostego w produkcji (czyt. opłacalnego) "podwójnego procesora". Owszem, są płyty z obsługą wielu procesorów i specjalne jednostki do nich, ale nigdy nie były one kojarzone z użytkownikiem domowym. Powody są proste - koszt takiej płyty i procesorów był nie współmiernie większy do rezultatów uzyskiwanych na takim zestawie. Pierwsze kroki w kierunku "2 w 1" poczyniła firma Intel wprowadzając technologie Hyper-Threading. W 2005 roku AMD i Intel ogłosili swoje nowe, dwurdzeniowe procesory dla użytkowników domowych. Pentium D został już zbadany kilka tygodni temu, teraz przyszła kolej na Athlona 64 X2. |
|
Trochę teorii
Procesory z serii X2 są pierwszymi w historii AMD dla zastosowań domowych, które posiadają dwa rdzenie na jednej płytce. Choć w teorii procesory dwurdzeniowe AMD i Intela są podobne, to konstrukcja tych pierwszych wydaje się być bardziej przemyślana. Może to skutkować większą wydajnością.
Schemat blokowy przedstawiający budowę procesorów X2
X2 ma dwa ciekawe elementy: Systemowy interfejs zapytań (System request interface) oraz przełącznik krzyżowy (Crossbar Switch). Są one zintegrowane z procesorem. Dzięki systemowemu interfejsowi zapytań, dwa rdzenie komunikują się ze sobą bezpośrednio przez szybką magistralę wewnętrzną z pominięciem chipsetu. Inaczej odbywa się to w procesorach Pentium D, gdzie do komunikacji używana jest szyna systemowa oraz chipset. Skutkiem będzie mniejsza ilość danych "krążąca" po systemie i lepsza wydajność.
Patrząc na schemat blokowy od razu widać, że mimo dwóch rdzeni, które posiada X2, kontroler pamięci i szyna HyperTransport nie zostały zdublowane. Dzieje się tak dzięki kontrolerowi krzyżowemu, który został wbudowany w procesor. Zaletą tego typu rozwiązania jest uproszczenie całej konstrukcji i co się z tym wiąże, obniżenie kosztów produkcji. Jednak każdy kij ma dwa końce, a w tym przypadku będzie to taka sama wydajność (a w niektórych przypadkach nawet minimalnie mniejsza) kontrolera pamięci jak w procesorach Athlon 64 z jednym rdzeniem. Także szyna HyperTransport może w przyszłości ograniczać możliwości procesorów dwurdzeniowych (w tym przypadku remedium na ominiecie tego problemu może być zwiększenie jej prędkości).
Zestawienie procesorów AMD dla komputerów domowych
Budowa fizyczna Athlona 64 X2 4800+ jest bardzo podobna do Athlonów 64, poza kilkoma zmianami. Rdzenie zbudowane są w procesie technologicznym 90 nm i mają wielkość 199 mm2 oraz posiadają około 233 mln tranzystorów (dwa rdzenie sumowane). TDP dla tego procesora jest na poziomie 110W i porównując je do 89W dla Athlona 64 3800+ w procesie 90 nm oraz 105W dla Athlon-a FX-55 w procesie 130 nm wypada on całkiem nieźle. X2 otrzymał także wszystkie "bonusy", które są już zawarte w 90 nm rewizji rdzenia Venice/San diego, czyli:
- dodane SS3,
- błąd związany z niepoprawną pracą tryby Dual-DDR przy zapełnionych czterech slotach kościami DDR400 o różnej wielkości,
- poprawione mapowanie pamięci (efektywniejsze używanie przestrzeni pamięciowej),
- niższe opóźnienia.
Fani AMD przyzwyczajeni do tego, że firma rzadko zmienia swoje podstawki, ostatnio trochę się rozczarowali (najpierw wprowadziła 3 nowe, a na horyzoncie widać już 2 następne). Wydaję mi się, że firma nie chciała sprawić kolejnego zawodu i wystawiać cierpliwości użytkowników na próbę i postanowiła, że procesory dwurdzeniowe będą kompatybilne z obecną podstawką 939. Moim zdaniem jest to dobre posuniecie i nie odstrasza klientów. Mała aktualizacja biosa powinna załatwić sprawę z poprawnym rozpoznawaniem procesora przez płyty. Jednak jak w każdej regule i tutaj są wyjątki. Jest nim chipset K8T890 produkcji VIA, który nie współpracuje z nowym procesorem. Co ciekawe, jego starszy brat K8T800 będzie działać poprawnie z nowym X2. To, co mnie najbardziej smuci to fakt, że niektórzy producenci do tej pory nie dodali obsługi 90 nm rdzenia Venice/San Diego, nie wspominając już o X2.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|