Recenzje płyt: Abit IC7-MAX3 oraz MSI PT8 Neo -

M E N U

» Nowości

» Archiwum

» Recenzje / Testy

» Board

» Rejestracja

Szukaj @ TwojePC

RECENZJE | Recenzje płyt: Abit IC7-MAX3 oraz MSI PT8 Neo

Recenzje płyt: Abit IC7-MAX3 oraz MSI PT8 Neo Autor: Lancer \| Data: 30/01/04
Choć od premiery procesorów Pentium4 "C" przeznaczonych na FSB 800MHz upłynęło sporo czasu, to płyt głównych zdolnych obsłużyć ten układ cały czas przybywa. Każdy producent ma kilka propozycji do wyboru. Jednak obok już istniejących, pojawiają się też nowe, będące albo odświeżonymi wersjami już znanych i produkowanych od jakiegoś czasu płyt, bądź też nowymi konstrukcjami opartymi o debiutujące chipsety. Z takimi wyrobami miałem okazję obcować, a wrażenia przekaże w tym artykule. Wysokowydajny i dobrze znany i875P osadzono na płycie Abit IC7-MAX3. Jego przeciwieństwem w każdym calu jest MSI PT8 Neo zbudowany na bazie świeżego wciąż chipsetu VIA PT800. Zapraszam do opisu tych dwóch płyt.

Abit IC7-MAX3

Ta płyta to szczytowy model Abita na chipsecie i875P Canterwood. Abit swój model kieruje do najbardziej wymagających entuzjastów-amatorów overclockingu. Model MAX3 stanowi rozwinięcie znanej dobrze od kilku miesięcy serii IC7/IC7-G.


Pudełko i jego prawie pełne wyposażenie (kliknij, aby powiększyć)
Płyta oparta jest o kombinację układów: 82875P jako mostek północny oraz mostek południowy FW82801ER-ICH5R z obsługą SATA RAID. Czarne PCB ma wymiar pełnego ATX-30,5x24,5cm. Całkowita konfiguracja portów to: AGP Pro zgodny ze specyfikacją AGP3.0 (8x), 5 gniazd PCI. W 4 gniazda DIMM można włożyć 4GB RAM PC1600/2100/2700/3200 dające w zależności od konfiguracji tryb dual lub singleDDR.

Abit IC7-MAX3 (kliknij, aby powiększyć)
Testowa płyta wyposażona jest w funkcje SATA RAID realizowane przez kontroler mostka południowego (obok tradycyjnego kanału PATA) jak i zewnętrzny układ SiliconImage 3114 z 4 kanałami SATA. Daje to łączną konfigurację 2 kanałów PATA i aż 6 SATA. Funkcje dźwiękowe realizuje kodek audio Realtek ALC650 (z rozdzielczością 18bitową-A/C i 20bitową-C/A, z częstotliwością próbkowania do 48 kHz) z kompletem wyjść do obsługi dźwięku 5.1 i odseparowanymi wyjściami mikrofonowym i line-in. Do tego dochodzą wejścia i wyjścia S/PDIF To wszystko na krawędzi płyty. Funkcje sieciowe realizuje gigabitowy chip Intel Pro/1000CT korzystający z magistrali CSA. Kontroler FireWire IEEE1394 oparto o znany układ Texas Instruments PHY/link TSB43AB23. Jedno jego wyprowadzenie znalazło się na krawędzi płyty, a dwa na śledziu.



OTES na pokładzie (kliknij, aby powiększyć)
Tym co wyróżnia ten model płyty pośród innych to z pewnością zastosowanie technologii OTES. Jak widać na zdjęciach w rejonie bloku zasilania procesora zainstalowano specjalny tunel, mający za zadanie odprowadzić ciepło wydzielane przez kondensatory i MOSFET'y. Ciepłe powietrze wyciągane jest przez wentylator zamocowany na krawędzi płyty wieńczący całą konstrukcję. Układ zbudowany jest z jako jeden element i bez większych problemów można go zdemontować. Do plastiku tunelu przymocowano nawet na sprężynkach dociskowych radiatorki, które normalnie dociskają do MOSFET'ów chłodząc je. Idąc trendami komputerowej mody Abit nie zapomniał o stosownym podświetleniu OTES.

Instalacja układu OTES zmusiła Abita do zastosowania mocno upakowanego bloku wyprowadzeń. Tuż za wentylatorem upchnięto 2 porty PS/2, optyczne złącza S/PDIF, napomniane już gniazdka audio, 4 porty USB (2 można podłączyć na dodatkowym śledziu) oraz po jednym LAN i FireWire. Brak historycznych gniazd COM i LPT.

Panel (kliknij, aby powiększyć)
Laminat zawiera 4 gniazdka FAN do podłączenia wentylatorków. Sama płyta też jest chłodzona. Jeden wentylator znalazł się na radiatorku mostka północnego - chłodzi, ale i hałasuje. Drugi wchodzi w skład OTES.

Sam układ elementów na płycie jest całkiem przyjazny użytkownikowi. Zatrzaski slotów pamięci nie kolidują z kartą AGP. Jedyną rzeczą, do której mogę się przyczepić jest lokalizacja gniazd PCI i AGP. Obecność OTES wymusiła obecność tylko 5 slotów PCI. Wszystkie one znajdują się bezpośrednio poniżej gniazda AGP - nie ma wolnej przestrzeni. Niestety w dobie coraz powszechniejszych kart VGA zajmujących 2 sloty, możliwość użycia tylko 4 PCI, które nie są niczym przesłonięte może być problemem.

Gniazda PATA IDE i SATA (x6!) (kliknij, aby powiększyć)
Bardzo ciekawe jest umieszczenie gniazd PATA IDE - na krawędzi laminatu i odchylenie w bok, pomagają nieco wygodniej prowadzić kable. Trochę problemów może się pojawić, jeśli zechcemy zastosować jakiś pokaźniejszy radiator mający schłodzić procesor. Bliskość "tuby" OTES może spowodować kolizję z popularnym ostatnio coolerem Zalmana serii 7000 i wręcz uniemożliwić jego instalację.

A co kryje BIOS? Magistralę FSB można ustawić w przedziale od 100 do 412MHz. Mnożniki szyn mogą korzystać z tradycyjnych mnożników AGP/PCI-1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, ale także można przydzielić im stałą wartość niezależną od FSB. Regulacja częstotliwości portu AGP od 66 do 96MHz. Vcore w przypadku procesora Northwood to wartości od 1,55V do 1,925V. Napięcie pamięci Vmem od 2,5V aż do 3,2V, zaś AGP do 1,5 do 1,65V. Mamy też pełną kontrolę nad cyklami odświeżeń RAMu. Jak wszystkie inne Abity na chipach i865/875 także i tu nie zabrakło opcji Game Accelerator. Jest to nic innego jak zestopniowana możliwość akceleracji PAT. Opcja może przybrać jedną z 4 "pozycji" - Auto, Turbo, Steet Racer, F1.

Technologia FanEQ daje możliwość regulacji obrotów wentylatorów na płycie. Bardzo przydatne narzędzie. Osobiście procesor chłodzę przy pomocy zestawu WC i po uruchomieniu całej konstrukcji okazało się, że w komputerze najgłośniejsze są... wentylatorki na Abicie. Po przestawieniu opcji FanEQ na 60% (są jeszcze disabled, 90, 80 i 70%) zrobiło się znacząco ciszej, ale i tak siedząc wieczorem w idealnie cichym pokoju słyszałem szemranie Abita...

Dołączony do płyty krążek CD ze sterownikami nie ma dodatkowego oprogramowania. Pudełko zaś zawiera po 1 okrągłym kablu FDD i ATA133, 4 kable SATA i dwie przejściówki zasilające dyski SATA, wspólny śledź z 2 portami USB i FireWire. Ciekawostką jest osobne pudełko zawiera "urządzenie" Secure IDE.

Secure IDE (kliknij, aby powiększyć)
Jest to narzędzie składające się ze specjalnej karty kodującej zbudowanej na chipie Nova X-Wall, instalowanej między złącze IDE dysku twardego, a kontrolerem płyty głównej. Do kodera podłączamy dwie wtyczki - zasilającą i kabelek na końcu którego w wygodnym miejscu komputera (najlepiej na śledziu z tyłu obudowy) wkłada się specjalny klucz sprzętowy. Po jego wyjęciu dane na dysku są nieczytelne. Ciekawe rozwiązanie dla ludzi mających coś do ukrycia z jakiegoś powodu...

Wbrew wielu mylnym opiniom płyta IC7-MAX3 nie zawiera technologii uGuru. Płyta wspiera procesory Prescott, które już tuż, tuż...

Chipset VIA PT800

Historia chipów VIA przeznaczonych do obsługi procesorów z szyną AGTL+ jest wyjątkowo poplątana. Miałem już kilka razy okazję zaprezentować płyty na układach P4X266, po którym pojawiły się jeszcze P4X266A. Kolejny-P4X333 szybko został wyparty przez P4X400. Chipsety te nie zdobyły popularności ze względu na batalię sądową, jaką toczyły ze sobą VIA i Intel o prawo do produkcji przez tą pierwszą chipsetów obsługujących precesory Petium4 tej drugiej. Ostatecznie w zeszłym roku doszło do podpisania porozumienia. Dwie firmy zawarły rozejm i od tej pory VIA może śmielej już wytwarzać swoje układy, a producenci płyt głównych mogą je stosować dzięki "błogosławieństwu" Intela.

W takich okolicznościach zadebiutował PT800. Jednokanałowy chip VIA obsługujący procesory NetBurst. Warta zauważenia jest zmiana nazewnictwa. Gdyby nie układ z Intelem, zapewne chip nazwał by się P4X800. Należy też dodać, że niedawno został zaprezentowany układ VIA PT880 z technologią VIA DualStream64, czyli rozszerzony chipset PT800 o wsparcie dual channel DDR400.

Cały układ PT800 składa się z mostka północnego PT800 i południowego VT8237.
Chip przez mostek północny wspiera procesory z FSB 100, 133 i 200MHz w trybie QDR korzystające z protokołu AGTL+. Obsługiwane pamięci PC1600 do PC3200 w trybie jednokanałowym z korekcją błędów. Maksymalna ilość obsługiwanej pamięci to 8GB. Obsługa portu AGP 3.0 z AGP 8x. Chipset korzysta z tych samych technik optymalizacji wydajności, jakie znalazły się w KT600 - FastStream64. "Północ" komunikuje się z "południem" przez magistralę V-link 8x.
Mostek południowy VT8237 to dokładnie ta sama konstrukcja jaką zastosowano w chipsecie KT600. Nie ma więc co się powtarzać przy jego opisie.

Jak widać KT600 i PT800 są do siebie bardzo zbliżone. Można powiedzieć, że różnią się jedynie interfejsem obsługiwanego procesora. Bezpośrednimi odpowiednikami układu VIA są Intel 848P oraz SiS 648FX.

Płyta MSI PT8 Neo

Ten model MSI jest pierwszym wyrobem tego producenta pod podstawkę s478, opartym o układy sterujące firmy VIA. Do tej pory stosowano jedynie "oficjalne" SiS'y i Intele.


Pudełko i jego wyposażenie (kliknij, aby powiększyć)
Wyrób MSI, zgodnie z tradycją, został wykonany w kolorze czerwonym i bardzo przypomina opisywaną już płytę MSI 848P Neo. Podobnie jak tam, tak i w tym wypadku upchnięto wszelkie układy na stosunkowo niewielkiej powierzchni. Płyta jest stosunkowo wąska - ma tylko 21cm szerokości i zdecydowanie wyróżnia się w stosunku do opisanego wyżej Abita. Wytłumaczenie jest proste. Płyta nie posiada na swojej powierzchni żadnych dodatków. MSI kieruje produkt do mniej wymagających użytkowników i liczne dodatki które spotkamy u Abita tu są niepotrzebne, a i specyfika chipu VIA - brak możliwości pracy w trybie dualDDR, czyni zbędnym dużą ilość banków pamięci zajmujących przecież sporo miejsca na laminacie.

MSI PT8 Neo (kliknij, aby powiększyć)
Płyta PT8 wspiera wszystkie procesory Intela na podstawkę s478 włącznie z najnowszymi P4 EE i Prescott'ami z 800MHz FSB. Współpracuje z jednokanałową pamięcią w specyfikacji aż do PC3200, którą to pamięć można włożyć w dwa banki. Obsługa kart graficznych w porcie AGP 8x jest dziś standardem. Przez mostek południowy VT8237 płyta obsługuje 2 kanały PATA i tyle samo SATA z funkcją RAID, 8portów USB2.0, z których 4 umieszczono na krawędzi płyty, a kolejne 2 znalazły się na śledziu wraz z diodami D-Bracked. Na koniec specyfikacji - 5 slotów PCI.

Panel MSI PT8 Neo (kliknij, aby powiększyć)
Zintegrowanych komponentów nie znajdziemy na tym budżetowym produkcie zbyt wiele: w wersji płyty Neo-LSR są to: układ sieciowy Realtek 8201BL 10/100Mbit; dźwięk w standardzie 5.1 obsługiwany przez kodek audio Realtek ALC655. Płyta posiada 1 port COM i LPT. Na krawędzi płyty znalazło się złącze dla wyjścia S/PDIF.

Laminat zawiera końcówki do podpięcia tylko 2 wentylatorków. Złącza zasilające płytę to wtyczki ATX i AUX linii 12V. Zgodnie z najnowszą modą MSI, na płycie umieszczono chip nazwany CoreCell z funkcjami: SpeedSter, BuzzFree, PowerPro, LifePro. Producent postanowił schłodzić mostek północny VIA PT800 pasywnie - zakładając radiator bez wentylatorka.

Ponieważ pod gniazdem AGP znajduje się wolna przestrzeń nie wypełniona gniazdem PCI (a blokiem zasilającym AGP), więc port karty graficznej znajduje się na najwyższej dopuszczalnej przez specyfikacje ATX pozycji, mimo obecności jedynie 5 gniazd PCI. W związku z taką konstrukcją karta graficzna niestety znajduje się naprzeciwko gniazd pamięci. Zatrzaski slotów DIMM utrudniają dostęp do portu AGP, w ekstremalnym przypadku uniemożliwiają wręcz założenie karty graficznej. To niestety mi się przydarzyło. Radiatory na pamięciach karty graficznej znalazły się bezpośrednio na linii gniazd pamięci. Bez ich demontażu nie mogłem włożyć pamięci RAM.

Sloty pamięci RAM (kliknij, aby powiększyć)
Gniazda IDE nie są umieszczone przy krawędzi płyty, a w jej środkowej części, równolegle do dolnej krawędzi. Prowadzenie kabli IDE w przypadku posiadania jakiejś dłuższej karty VGA jest bardzo niewygodne.

Gniazda IDE (kliknij, aby powiększyć)
Zawartość BIOSu ucieszy amatorów overclockingu i może powodować zaczerwienienie na twarzy u właścicieli Abitów i Asusów. Co prawda napięcie Vcore można podnieść tylko w krokach +0,07, 0,14 lub 0,2V, ale już napięcie pamięci Vmem regulujemy aż do 3,3V, a portu AGP do 2,2V. Niespotykana jest jednak regulacja napięć zasilających mostka północnego - od 1,65 do 1,9V i południowego (2,5-3V)! Częstotliwość szyny FSB może mieć maksymalną wartość 500MHz. Pamięci DDR przy FSB 200MHz mogą być taktowane zegarem 133/166/200/216/225/233MHz. Ciekawostką jest możliwość regulacji częstotliwości pracy szyny AGP/PCI (Auto, 66/33 i 75/37MHz). Nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż do tej pory wszystkie chipsety VIA korzystały z tradycyjnych dzielników. Po raz pierwszy w przypadku płyty głównej opartej o układ VIA dostajemy możliwość niezależnego taktowania szyny AGP/PCI od FSB.

Korzystający z układu CoreCell BIOS potrafi automatycznie przetaktować system. Zawiera on następujące opcje "podkręcające": Private (1%), Sergeant (3%), Captain (5%), Colonel (7%), General (10%) i Commander (15%).

Nie zabrakło oczywiście menu monitoringu sprzętowego i możliwości ręcznego dostrojenia timingów pamięci. O przebiegu procedury POST, tak jak w innych płytach MSI informuje system kolorowych diód - D-Bracket. Lampki są zainstalowane na śledziu z dodatkowymi portami USB.

Pudełko zawiera po jednym kablu ATA133 i FDD, oba w formie standardowego kabelka, ale owiniętego ścisłą siateczką. Nie zabrakło kabli SATA wraz z przejściówką zasilającą dyski twarde SATA. Jest też wspomniany śledź USB2.0 z diodami D-Bracked oraz dodatkowy z wyprowadzeniami audio - zarówno cyfrowymi, jak i analogowymi. Płyta CD zawiera programy CoreCenter, PC Alert 4, Smart Key, GoodMem, Trend PC-cillin2002.

Testy wydajności

W teście biorą udział aż CZTERY płyty. By Abit i MSI nie czuły się samotne, w tabelkach z wynikami podaję także osiągi odpowiadających im wydajnościowo i cenowo konkurencyjnych płyt. Mamy więc zestawienie - Abit IC7-MAX3 przeciw Asusowi P4C800dlx na tym samym chipsecie i875P. Dla PT8 jako konkurenta wybrałem płytę MSI 848P, na chipsecie i848P. Różnicy wielkiej to nie robi, ponieważ oba układy (VIA i Intel) skierowane są na ten sam segment rynku.
Abit i Asus oferują podobną wydajność. Różnice na granicy błędu pomiarowego. Podobnie sprawa ma się z płytami MSI.
Widać pierwsze drobne rozbieżności. O ile Abit i Asus na i875P dalej niemal tak samo wydajnie działają, to i848P w trybie niskich detali jest troszeczkę wolniejszy od konkurencyjnego chipu VIA.
Praktycznych różnic dalej nie widać. Postawione przeciw sobie płyty działają niemal tak samo szybko.
Dalej nie dzieje się nic ciekawego. Wyrównana walka. Warto natomiast zwrócić uwagę, że w przypadku niektórych trybów pracy programu testowego wpływ płyty głównej na wydajność jest minimalny. Liczy się niemal wyłącznie moc procesora.
Poważne różnice wydajnościowe pomiędzy płytami na układach VIA a i848P. Jak widać w zastosowaniach profesjonalnych chip Intela jest nieco lepszy.
Słaby wynik płyty MSI 848P w teście dysku twardego. PT8 z kolei ma nieco niższe wyniki w teście procesora i pamięci. Najsłabszy w teście CPU okazuje się Asus na i875P!
W testach niskopoziomowych bardzo dobrze wypada MSI 848P. Jest to z pewnością wpływ nieco wyższego startowego taktowania CPU. MSI 848P firmowo podkręciło procesor. Najsłabiej na tym polu wypada VIA. Abit przewyższa Asusa w teście pamięci, w części low-end z kolei VIA okazuje się delikatnie lepsza od Intela.
Abit i Asus dalej idą łeb w łeb. Inaczej sprawa ma się w przypadku słabszych płyt. VIA wypada na tym polu słabo. Co prawda odczyt odbywa się z podobną prędkością jak u odpowiadającego Intela, ale zapis przebiega już o 15% wolniej. Test wielkości opóźnień równie niekorzystnie wypada dla VIA. Ogólnie na tym polu 250 cykli które oferuje i875P jest nie do doścignięcia dla słabszych chipsetów.

Podkręcanie

Podkręcania jak zwykle dokonałem na inżynieryjnym egzemplarzu P4 3,2GHz z odblokowanym mnożnikiem.

ABIT: Płyta Abita wydaje się stworzona wprost do overclockingu. Obecność chipsetu i875P powinna gwarantować bardzo dobre wyniki testu na podnoszenie FSB. No tak powinna... niestety było inaczej. Test pierwszy przeprowadziłem na pamięciach GeIL PC4000. Jak być może pamiętacie z ich recenzji, są one przeznaczone do osiągania wysokich częstotliwości, kosztem długich cykli odświeżania. Pamięć pracowała synchronicznie z FSB. Wynik? 260MHz. Płyta przestała "postować" w trybie synchronicznym powyżej 270MHz. Słabo :( Konkurencyjny Asus gaśnie w takim trybie dopiero w okolicach 290MHz.

Test drugi - wysokie FSB. Tym razem pakuję pamięci OCZ PC3500LE pracujące przy napięciu 2,85V i timingach 2-2-2-6 do 230MHz. Ustawiam tryb asynchroniczny FSB:MEM (5:4). Max 275MHz, ale niestabilnie. System co jakiś czas potrafi się zawiesić. Stabilnie w okolicach 260MHz. W trybie FSB:MEM 3:2 płyta "postuje" do 300MHz, ale o jakiejkolwiek pracy przy takich parametrach nie ma co myśleć. To nie koniec problemów. Testowana płyta była wykonana w wersji 1.0 i miała problemy z napięciem zasilającym pamięci. Jeśli ustawiłem powyżej 2,8V, to płyta albo nie wstawała, a jak już się udało ją uruchomić to się zawieszała. Działo się tak w zakresie 2,9-3,2V.

Ostatnim zauważonym problemem były kłopoty ze zmuszeniem pamięci OCZ do poprawnej pracy przy 230MHz w przy cyklach 2-2-2-6. Program MemTest sypał setkami błędów. O ile na Asusie było wszystko OK, to tu stabilnie już nie było. Do ekstremalnego overclockingu testowany egzemplarz nie nadawał się zbytnio.
Abit jako jeden z elementów konstrukcji płyt głównych pomagających przy overclockingu wymienia zastosowanie 4 fazowego systemu zasilania. Asus stosuje tylko 3 fazowe. Taka konstrukcja daje stabilniejsze napięcie zasilające dla mocnych procesorów, ciągnących ogromne ilości prądu. Mi w trakcie testów podkręcania samego procesora nie udało się zauważyć praktycznych różnic. Procesor podkręca się niemal dokładnie tak samo jak na płycie Asusa. Być może zastosowałem zbyt słaby układ? Być może w okolicach 4GHz różnica już jakaś by była.

MSI: PT8 Neo mimo iż jest produktem nisko budżetowym, to MSI bogato ubarwiło pod względem narzędzi overclockerskich. Praktyka nie okazała się jednak tak wspaniała, choć nie było źle.

Asynchronicznie płyta działała do 285MHz, synchronicznie udało się dojechać do 270MHz. Nie są to złe wyniki, ale jeśli weźmiemy pod uwagę, że płyta pracuje tylko w trybie jednokanałowym, który pod względem wymagań technicznych jest mniej wymagający od trybu dualDDR, wówczas euforia może opaść. Obecność w BIOSie opcji regulacji napięć obu mostków nie dała oszałamiających rezultatów, za to przyznać muszę, że raczej słabo chłodzone chipy zaczęły ostro się grzać.

Niestety w toku testów nie udało mi się stwierdzić, czy chip VIA PT800 jest układem, w którym częstotliwość PCI jest zależna od FSB (czyli stosuje się tradycyjne dzielniki), czy też układem w którym te parametry zostały od siebie uniezależnione (jak to jest w chipach konkurencji). Na tą drugą możliwość wskazują odpowiednie opcje w BIOSie, zaś z kolei na pierwszą historia chipów VIA - do tej pory wszystkie były konstrukcjami z tradycyjnymi dzielnikami. Niestety producent płyty nie zawarł w BIOSie okienka informującego jaka jest faktyczna częstotliwość pracy szyny PCI jak to czynią inni, a na brakuje programu, który umie zmierzyć ten parametr. Pozostają więc tylko domysły jak jest faktycznie.

Podsumowanie

W tym porównaniu mamy dwa zupełnie różne wyroby i moim celem nie był ich bezpośrednie starcie, lecz przedstawienie dwóch ciekawych płyt. Skierowany na sam szczyt Abit pokonuje bez większych problemów płytę MSI - nie ma w tym oczywiście nic dziwnego, wszak to zupełnie różne wyroby. Abit jest niemal trzykrotnie droższy, ale i funkcjonalnie daleko przewyższa konkurenta.

MSI PT8 moim zdaniem zasługuję na uwagę. Tania, wydajna, jest dobrym wyborem dla mało wymagających. Niezłe możliwości overclockingu i nowoczesne rozwiązania. Płyta jest również uniwersalna. Potrafi obsłużyć procesory od mało wydajnego Celerona, a na debiutującym dopiero Prescott'cie kończąc. Jedyne co może limitować możliwości to wsparcie tylko dla jednokanałowego DDR. Jednak w porównaniu do podobnego jednokanałowego, nisko budżetowego chipu i848P chip VIA nie ma czego się wstydzić. Do tego cena w okolicach 350 PLN może nie powala na kolana, ale w kategorii "płyta pod P4" nie jest wygórowana. Płyta przypadła mi do gustu - myślę, że w pełni zasługuje na nasze redakcyjne wyróżnienie. Na koniec wspomnę, że MSI już wypuściła wersję płyty PT880 Neo na układzie VIA PT880 z dualDDR.

Model IC7-MAX3 Abita można ocenić dwojako. Oferuje bardzo wysoką i do tego adaptowalną wydajność. Mnogość opcji pozwala ręcznie ustawić wiele parametrów pracy. Płyta posiada na swoim pokładzie bardzo wiele zintegrowanych i co ważne topowych elementów. Np. obsługa 6 gniazd SATA robi wrażenie. Do tego pozytywnie należy ocenić jakość dodatków w pudełku, np. okrągłych taśm, czy też nie spotykane u konkurencji narzędzie zabezpieczające przed niepożądaną penetracją naszego dysku twardego - Secure IDE.

Z drugiej strony obecność OTES wydaje się nie zawsze konieczna. Co prawda MOSFET'y grzeją się całkiem nieźle, ale czy OTES jest w takich warunkach niezbędny? Technologia ta na pewno nie wpłynęła znacząco na test podkręcania w tym wypadku, a płyta na tym polu wypadła poniżej oczekiwań. Spodziewałem się sporo więcej. Teoretycznie i875P jest wycinany ze środka wafla krzemowego, więc ma spore zasoby mocy. Nie wiem czy "taki sobie" test overclockingu jest winą tego konkretnego egzemplarza chipu, że płyta nie osiągnęła olśniewających wyników podkręcania, czy też płyta jest "taka sobie". Stawiam na to pierwsze, ale brzydki zapach pozostaje. Po wyrobie HighEnd spodziewać bowiem powinno się naprawdę dużo. Podobnież sprawa ma się z błędną pracą mechanizmów zasilających pamięci. Powyżej 2,8V koniec? Niestety w tym wypadku nie jest to problem odosobniony. "Bug" ten trapił tak dotkliwie MAX3, że obecnie na rynku jest już wersja 1.2 MAX'a. Z opinii użytkowników wynika, że w końcu jest wszystko OK. Niestety nie jest to żadne rozwiązanie. Jaką bowiem mamy szansę, że wydając 1000 PLN na płytę główną nie trafimy na zalegająca gdzieś na pułkach wersję 1.0? Za te dwie wpadki, moim zdaniem dosyć dotkliwe niestety nie mogę dać żadnego znaczka. A szkoda, bo zapowiadała się niezła jazda. Oczywiście moje narzekania nie oznaczają totalnej klapy. Umiarkowany overclocker zyskuje naprawdę wiele. Cieszyć się może z wyśmienitej wydajności i bogactwa dodatków. Jeśli jeszcze do tego trafi na wersję płyty 1.2, wówczas zyskuje naprawdę MAX.