Test obudów Fractal Design Arc Midi R2 i Antec Eleven Hundred
Autor: DYD | Data: 02/08/13
| |
|
Ładujemy komponenty
Pora wyposażyć testowane obudowy we wspólne komponenty. Standardowo dla płyt głównych będzie to jednakowa platforma testowa w postaci płyty głównej Asus P8P67 Deluxe z procesorem Intel Core i7-2700K. Za chłodzenie odpowiada Arctic Freezer 13 + pasta Noctua NT-H1. Na uwagę zasługuje karta graficzna GTX 470 z bardzo długim chłodzeniem Accelero XTREME Plus o długości blisko 300 mm. Oprócz tego jeden napęd SSD, jeden dysk twardy 3.5 cala, pamięć RAM 2 x 4GB DDR3 oraz zasilacz Antec HCG-620M z modularnym okablowaniem.
Nasze wyposażenie sprzętowe do testów obudów (kliknij, aby powiększyć)
Lista sprzętu do montażu w testowej obudowie:
- Płyta główna Asus P8P67 Deluxe (LGA 1155)
- Procesor Intel Core i7-2700K (8M Cache, do 3.90 GHz): dostarczył Intel
- Chłodzenie Arctic Freezer 13 + pasta Noctua NT-H1
- Grafika NvIdia GTX 470 z chłodzeniem Accelero XTREME Plus o długości blisko 300 mm
- 1 x napęd SSD 2.5 cala Kingston HyperX 96GB
- 1 x HDD 3.5 cala Seagate 7200rpm
- Pamięć RAM: 2 x 4GB DDR3 (A-DATA 1833MHz)
- Zasilacz Antec HCG-620M z modularnym okablowaniem
Montaż komponentów w Arc Midi R2
Zaczynamy od instalacji komponentów w obudowie Fractal Design Arc Midi R2. Ciekawostka przy wkręcaniu śrub pod montaż płyty głównej. W pierwszej chwili okazało się, że wkręcają się one z utrudnieniem w obudowę, jednak producent dostarczył pomocną "główkę" nakrętki, dzięki czemu precyzyjnie i łatwo wkręcimy te śruby. Warto też przed montażem komponentów od razu przeciągnąć kable wentylatorów pod tackę płyty głównej. Jeśli zechcemy montować dyski SSD także na tacce, wówczas trzeba to zrobić przed założeniem płyty głównej. Kabel z wyprowadzeniami dla USB3.0, posiada także wtyczkę dla USB2.0, nie można jednak korzystać z obu na raz. Jeśli nasza płyta nie posiada wyprowadzeń USB3.0, wówczas można skorzystać ze starszego standardu lub odwrotnie. Dyski HDD na tackach montuje się na śruby z gumowymi podkładami - nie ma problemów z przenoszeniem się wibracji na szkielet obudowy.
Wygodne nakrętki do wkręcania śrub do montażu płyty (kliknij, aby powiększyć)
Po włożeniu płyty trochę mało miejsca dla kabli SATA przy krawędzi (kliknij, aby powiększyć)
Montaż dysków (kliknij, aby powiększyć)
Montaż dysków (kliknij, aby powiększyć)
Montaż przebiegł szybki i sprawnie. Nie ma problemu z dotarciem zasilania EPS 2 x 4pin, można spokojnie przeciągnąć całe okablowanie pod tacką płyty głównej, włącznie z sekcją zasilającą. Miejsca z tyłu tacki do ścianki obudowy jest na tyle dużo, że nawet nieuporządkowane kable nie utrudnią założenia bocznego panela. Także nasza baaardzo długa karta graficzna zmieściła się bez potrzeby wyjmowania koszyka na dyski. Trochę mało miejsca zostawiono dla chowanych kabli SATA przy krawędzi płyty, ale przy lekkim wygięciu kabli SATA da się je poprawnie poprowadzić pod spodem. Czarna obudowa o dość gładkiej powierzchni łapie sporo odcisków palców, po montażu trzeba dobrze przetrzeć obudowę z przykrego efektu palcowania. To jednak zmora większości obudów.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Po uruchomieniu następuje podświetlanie przycisku "Power" na niebiesko, a pracy dysków na czerwono. To drugie mogło by być bardziej dyskretne. Praca na najwyższych obrotach wentylatorów i przy pełnym obciążeniu nie jest głośna. Przy najniższym obrotach jest cicho, choć nie aż tak jak w obudowach z obiciem bitumicznym (np. P280, Deep Silence). Bywa że górny panel wpada w lekkie wibracje.
Montaż komponentów w Eleven Hundred
Teraz przeprowadzamy analogiczne wyposażenie obudowy w komponenty, tym razem do modelu Antec Eleven Hundred. Producent od razu umieścił w obudowie sześć montażowych kołków do osadzenia płyty głównej ATX. To już standard w solidnych modelach Anteca. W środku miejsca jest jeszcze więcej niż u konkurenta, więc wszystko idzie jak z płatka. Prawie z każdej strony płyty głównej mamy odpowiednio dużo miejsca do dyspozycji. Nie ma problemu z włożeniem kabla zasilania EPS, dla kabli SATA jest spory odstęp do otworu, więc prowadzenie tych kabli było dużo wygodniejsze niż w Arc Midi R2. Trzeba uważać na okablowanie przy wentylatorach, aby nie wchodziło w łopatki coolerów. Duża przestrzeń między tacką montażową płyty głównej a ścianką obudowy umożliwia swobodne zamknięcie obudowy, bez konieczności dociskania panela. Przy prowadzeniu kabli w otworach tacki, mogą czasem schodzić gumowe ochronki z otworów. Brakuje potencjometru do kontroli obrotów, zarówno górnego jak i tylnego wentylatora - działają dość cicho, jednak zawsze z dość dużą prędkością. Pozostaje sterowanie nimi z poziomu płyty głównej lub dokupienie kontrolera. Dyski HDD montuje się przy użyciu beznarzędziowych szyn, zaś SSD wygodnie wsuwamy w odpowiednie miejsce. Niestety są tylko dwa takie miejsca na SSD, choć na razie taka ilość może być wystarczająca. Obudowa pracuje przy maksymalnych obrotach w normie, hałas nie jest irytujący. Po uruchomieniu kompletnej obudowy, pracę monitorują dwie dyskretne diody LED umieszczone po bokach panelu I/O.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Dużo przestrzeni z każdej strony (kliknij, aby powiększyć)
Wygodny montaż dysków SSD, znany z modelu P280 Anteca (kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Przyjemne podświetlenie coolera 200mm (kliknij, aby powiększyć)
...które można tylnym przełącznikiem wyłączyć (kliknij, aby powiększyć)
Obudowa w pełnej krasie, z komponentami podczas pracy (kliknij, aby powiększyć)
|
poprzednia strona (Wnętrze Eleven Hundred) 
